طراحی مدل خط‌مشی‌گذاری در ورزش ایران با رویکرد توسعه ورزش‌های همگانی

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه رهبری و سرمایه انسانی، دانشکده مدیریت دولتی و علوم سازمانی، دانشکدگان مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

2 استاد، گروه رهبری و سرمایه انسانی، دانشکده مدیریت دولتی و علوم سازمانی، دانشکدگان مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

3 دانشیار، گروه رهبری و سرمایه انسانی، دانشکده مدیریت دولتی و علوم سازمانی، دانشکدگان مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

4 استادیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

10.22059/jipa.2023.359698.3332

چکیده

هدف: هدف این پژوهش، طراحی مدل خط‌مشی‌گذاری در ورزش ایران با رویکرد توسعه ورزش‌های همگانی است. از نظر هدف، این پژوهش کاربردی است؛ زیرا علاوه‌بر جنبه آگاهی‌بخشی و علمی، برای سازمان‌های مختلف مرتبط با ورزش و سلامت جنبه کاربردی نیز دارد. همچنین از آنجا که این پژوهش درصدد طراحی مدل است و موضوعیت جدید و نوآورانه‌ای دارد، از نوع اکتشافی است.
روش: روش پژوهش از نوع کیفی ـ کمّی است. بخش کیفی با رویکرد تحلیل موقعیت، به‌عنوان یکی از روش‌های نظریه زمینه‌ای انجام گرفت. مطالعه کیفی پژوهش، مصاحبه با خبرگان بود؛ از این رو با ۱۲ نفر از خبرگان مصاحبه شد که این افراد استادان دانشگاه در حوزه خط‌مشی‌گذاری و مدیریت ورزشی یا مدیران سازمان‌های کلان مرتبط با ورزش با بیش از ده سال سابقه اجرایی و تصمیم‌گیری بودند. نمونه‌گیری با دو روش هدفمند و گلوله برفی انجام شد. در بخش کمّی نیز از روش مدل‌سازی ساختاری تفسیری استفاده شد. این رویکرد، روشی مبتنی بر نظر خبرگان است و برای موضوعاتی مؤثر و کاراست که در آن، متغیرهای کیفی در سطوح متفاوت اهمیت، بر یکدیگر آثار متقابل دارند.
یافته‌ها: پس از انجام مطالعه و بررسی دقیق و عمیق مصاحبه‌ها و همچنین اطلاعات و داده‌های به‌دست‌آمده، نخست تک‌تک مصاحبه‌ها تجزیه‌وتحلیل شد و استخراج کدهای اولیه صورت گرفت. سپس مفهوم‌ها و مقوله‌ها ساخته شدند. نقشه موقعیت ساخت‌یافته و ساخت‌نیافته و در ادامه، نقش عرصه‌ها ـ جهان‌های اجتماعی شناسایی شدند. یافته‌های پژوهش نشان داد که مقوله‌های اصلی مدل خط‌مشی‌گذاری توسعه ورزش همگانی در ایران، تشکیل شده است از: عوامل زمینه‌ای، عوامل مداخله‌گر، نهادهای نقش‌آفرین و تأثیرگذار، الزامات اجرایی، پیچیدگی‌های محیطی، ریسک‌ها، مشکلات قانونی، عوامل برون‌سازمانی، هزینه و مخارج و در نهایت، چالش‌های بین سازمانی. در ادامه و با کمک مدل‌سازی ساختاری تفسیری، مدل‌سازی مفهومی انجام شد. نهادهای نقش‌آفرین و تأثیرگذار، عوامل بسیار مهم در فرایند خط‌مشی‌گذاری ورزشی ایران هستند و نسبت به سایر عوامل، بیشترین قدرت نفوذ و کمترین وابستگی دارند.
نتیجه‌گیری: با توجه به اهمیت ورزش همگانی و نقش آن در میان سیاست‌های کشور، توسعه ورزش همگانی می‌تواند اهمیت خاصی پیدا کند و خط‌مشی‌گذاران باید به آن بپردازند. نهادهای نقش‌آفرین و تأثیرگذار بر فرایند خط‌مشی‌گذاری در ورزش ایران، به‌دلیل ارتباط زیاد و تعارض با یکدیگر، به هماهنگی زیادی نیاز دارند. در کشور ما، به ورزش همگانی و تفریحی سازمان‌یافته، کمتر توجه شده است و هنوز سازوکاری برای پایش خط‌مشی‌های ورزشی و اجرای مستمر آن وجود ندارد؛ از این رو پیشنهاد می‌شود که یک طرح ملی برای پایش فعالیت بدنی، بر مبنای سامانه جامع و البته الکترونیکی اجرا شود. مسلم است که مشارکت مدیران و مجریان و همکاری آن‌ها با خط‌مشی‌گذاران، در فرایند شکل‌گیری خط‌مشی ضروری است؛ از این رو خط‌مشی‌گذاران تا جایی که امکان دارد می‌بایست در فرایند اجرا مداخله کنند. همچنین شرایطی فراهم شود تا بخش خصوصی نیز بتواند در این زمینه فعالیت‌های خود را پیاده‌سازی کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Designing a Policy Making Model in Iran' Sport with the Approach of Sport for All Development

نویسندگان [English]

  • Behdad Sadeghi 1
  • Rahmatollah Gholipour 2
  • Mojtaba Amiri 3
  • Marjan Saffari 4
1 Ph.D. Candidate, Department of Leadership and Human Capital, Faculty of Public Administration and Organizational Sciences, College of Management, University of Tehran, Tehran, Iran.
2 Prof., Department of Leadership and Human Capital, Faculty of Public Administration and Organizational Sciences, College of Management, University of Tehran, Tehran, Iran.
3 Associate Prof., Department of Leadership and Human Capital, Faculty of Public Administration and Organizational Sciences, College of Management, University of Tehran, Tehran, Iran.
4 Assistant Prof., Department of Sports Management, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Objective
This study was conducted with the goal of designing a policy-making model for sports in Iran, with a focus on the development of 'sport for all'. In terms of purpose, this study is classified as applied research, as it encompasses practical aspects for various organizations related to sports and health, in addition to providing awareness and scientific insights. Furthermore, this research is exploratory in nature, as it aims to design a model on a novel and innovative topic.
Methods
A mixed qualitative-quantitative method was employed in this study. The qualitative component was conducted using a situation analysis approach, which is one of the methods of grounded theory. The qualitative research involved interviewing experts; thus, 12 experts in the fields of policy making and sport management were interviewed. These experts were either professors or managers of organizations related to sports, possessing over a decade of executive and decision-making experience. Sampling was carried out using targeted and snowball methods. The quantitative section utilized interpretative structural modeling, an approach based on expert opinions, effective for exploring qualitative variables with mutual effects at various levels of importance.
Results
After an in-depth examination of the interviews and the data obtained, each interview was analyzed individually to extract initial codes. Subsequently, concepts and categories were developed. Messy situational maps, ordered situational maps, and social worlds/arenas maps were identified. The primary categories of the sport policy-making model in Iran for the development of 'sport for all' include contextual factors, mediating factors, role players and influential institutions, executive requirements, environmental complexities, risks, legal problems, external organizational factors, costs and expenses, and interorganizational challenges. With the aid of interpretive structural modeling, conceptual modeling was conducted. Role players and influential institutions emerged as the most significant factors in Iran's sport policy-making process, possessing the highest influence and the least dependence compared to other factors.
Conclusion
Given that 'sport for all' should be elevated to the level of the country's macro policies, and its development and progress should be approached as a complex issue, the policy for the development of 'sport for all' becomes especially important. Policymakers should give it significant attention. Role players and influential institutions in Iran's sports policy-making process require substantial coordination due to their numerous connections and conflicts. In Iran, 'sport for all' and organized recreation have received limited attention, and currently, there is no mechanism for monitoring sports policies and their continuous implementation. Therefore, it is recommended to implement a national physical activity monitoring plan based on a comprehensive and electronic system. Since the involvement of managers and executives, as well as their cooperation with policymakers in the policy formation process, is crucial, policymakers should be as involved as possible in the implementation process. Additionally, conditions should be facilitated to enable the private sector to effectively engage in this field.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Policy Making
  • Situation analysis
  • Sport for all

مراجع

آصفی، احمدعلی؛ خبیری، محمد؛ اسدی دستجردی، حسن؛ گودرزی، محمود (1393). بررسی عوامل سازمانی مؤثر در نهادینه‌کردن ورزش همگانی در ایران. پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، 10(20)، 63-76.
احسانی، محمد؛ صفاری، مرجان؛ امیری، مجتبی؛ کوزه‏چیان، هاشم (1393). طراحی مدل ورزش همگانی ایران. مطالعات مدیریت ورزشی، 6(27)، 87-108.
پورعزت، علی‌اصغر (1400). سواد خط‌مشی‌گذاری و حکمرانی مضاف. مدیریت دولتی، 13(2)، 182-183
جوادی‏پور، محمد؛ رهبری، سمیه (1396). شناسایی مؤلفه‏های مؤثر بر سیاست‌گذاری ورزش همگانی در ایران. سیاست‏نامه علم و فناوری، 7(3)، 77-82.
جوادی‌پور، محمد؛ روحی دهکردی، میترا؛ رهبری، سمیه؛ طایفی، حلیمه (1397). آسیب‌شناسی فرایند موجود سیاست‌گذاری در ورزش همگانی ایران و ارائه الگو. مطالعات مدیریت ورزشی، 10(52)، 17-42.
غفوری، فرزاد؛ معمارزاده، محمد سعید؛ علوی، سلمان (1398). تعیین سهم و نقش دستگاه‌های اجرایی در توسعه ورزش همگانی. پژوهش‌های کاربردی در مدیریت ورزشی، 8(1)، 11-32.
منوریان، عباس (1394). مدل اجرای خط‌مشی‌های اصلاح اداری با رویکرد یادگیری. مدیریت دولتی، 7(4)، 839-864.
ناصح، مهتاب؛ جلالی فراهانی، مجید (1398). چارچوب نظری خط‌مشی ورزش ملی، با رویکرد ورزش آموزشی. مدیریت ورزشی، 11(3)، 395-410.
نوبخت، محسن؛ عباس‌پور، عباس؛ طاهری، مرتضی؛ عبدالهی، حسین؛ خورسندی طاسکوه، علی (1400). مرور روایتی بر نظریه وضع خط‌مشی در سازمان‌های آموزشی: رویکردی عمل‌گرایانه. مدیریت دولتی، 13(2)، 329-353.
واعظی، سید کمال؛ درگاهی، ساحل؛ انوری، زهره؛ علی اصفهانی، ظاهره (1402). بررسی قابلیت تلنگرهای رفتاری در اصلاح سوگیری‌های خط‌مشی‌گذاران. مدیریت دولتی، 15(1)، 41-66.
وفایی مقدم، علی؛ فرزان، فرزام؛ رضوی، محمدحسین؛ افشاری، مصطفی (1397). تحلیل عوامل توسعه ورزش همگانی بر اساس نظریه داده‌بنیاد. مطالعات مدیریت ورزشی، 10(52)، 43-72.
یوسفی امیری، مظاهر؛ خائف‌الهی، احمدعلی؛ مرتضوی، مهدی؛ فانی، علی‌اصغر (1401). طراحی و واکاوی مدل فرهنگ خدمت عمومی در سازمان‌های دولتی. مدیریت دولتی، 14(3)، 346-370.
 
References
Asefi, A. A., Khabiri, M., Asadi Dastjardi, H. & Gudarzi, M. (2014). Investigating of effective organizational factors in institutionalizing sport for all in Iran. Journal of sport management and motor behavior, 10(20), 63-76. (in Persian)
Asgharpour, M. J. (2022). Multiple Criteria Decision Making. Tehran: University of Tehran press (UTP). (in Persian)
Berglund, O., Dunlop, C. A., Koebele, E. A. & Weible, C. M. (2022). Transformational change through Public Policy. Policy & Politics, 50(3), 302-322.
Birkland, T. A. (2019). An introduction to the policy process: Theories, concepts, and models of public policy making. New York City, NY: Routledge
Cervantes, N. & Radge, Z. (2018). Weber's bureaucratic model in Brazil: The corruption of ideas as obstacles to the implementation of public policies. Geoforum, 95, 165-168.
Chen, C., Heikkila, T., Weible, C. M., Yordy, J., Yi, H., Berardo, R. & Kagan, J. (2022). Policy composition and adoption duration: Capturing conflict in the legislative process. Policy Studies Journal, 50(2), 407-431.
Chen, S. (2018). Sport policy evaluation: what do we know and how might we move forward? International Journal of Sport Policy and Politics, 10(4), 741-759.
Clarke, A. E. & Keller, R. (2014, May). Engaging complexities: Working against simplification as an agenda for qualitative research today. Qualitative Social Research, 15(2).
Clarke, A. E., Friese, C. & Washburn, R. (2015). Situational analysis in practice: Mapping research with grounded theory. New York City, NY: Routledge
Clarke, J. & Ojo, J. S. (2017). Sport policy in Cameroon. International Journal of Sport Policy and Politics, 9(1), 189-200.
Cochran, C. E., Mayer, L. C., Carr, T. R., Cayer, N. J. & McKenzie, M. (2015). American public policy: An introduction. ‌Boston, MA: Cengage Learning.
Cochran, C. L. & Malone, E. F. (2010). Perspectives and Choices. Boulder, CO: Lynne Rienner.
Corbin, J. & Strauss, A. (2008). Qualitative research. Techniques and procedures for developing grounded theory. Thousand Oaks, CA: SAGE.
Dousti, M., Goodarzi, M., Asadi, H. & Khabiri, M. (2013). Sport policy in Iran. International Journal of Sport Policy and Politics, 5(1), 151-158.
Dye, T. R. (2013). Understanding public policy. London: Pearson.
Ehsani, M., Saffari, M., Amiri, M. & Kozechian, H. (2013). Designing of Iran's sport for all model. Sport Management Studies, 6(27), 87-108. (in Persian)
Fahlén, J. & Skille, E. Å. (2017). State sport policy for indigenous sport: inclusive ambitions and exclusive coalitions. International journal of sport policy and politics, 9(1), 173-187.
Gall, J. P., Borg, W. R., Gall, M. D. (2014). Applying Educational Research: How to Read, Do, and Use Research to Solve Problems of Practice. London: Pearson.
Ghafouri, F., Memarzadeh, M. S. & Alavi, S. (2018). Determining the contribution and role of executive bodies in the development of sport for all. Applied Research in Sport Management, 8(1), 11-32. (in Persian)
Grix, J. & Phillpots, L. (2011). Revisiting the ‘Governance Narrative’ ‘Asymmetrical Network Governance’and the Deviant Case of the Sports Policy Sector. Public policy and administration, 26(1), 3-19.
Grix, J., Lindsey, I., De Bosscher, V. & Bloyce, D. (2018). Theory and methods in sport policy and politics research. International Journal of Sport Policy and Politics, 10(4), 615-620.
Heikkila, T., Weible, C. M. & Gerlak, A. K. (2020). When does science persuade (or not persuade) in high‐conflict policy contexts? Public Administration, 98(3), 535-550.
Hoekman, R., van der Roest, J. W. & van der Poel, H. (2018). From welfare state to participation society? Austerity measures and local sport policy in the Netherlands. International Journal of Sport Policy and Politics, 10(1), 131-146.
Houlihan, B. (2005). Public sector sport policy: developing a framework for analysis. International review for the sociology of sport, 40(2), 163-185.
Javadipour, M. & Rahbari, S. (2016). Identifying the effective factors in policy making of sport for all in Iran. Science and Technology Policy, 7(3), 77-82. (in Persian)
Javadipour, M., Rouhi Dehkordi, M., Rahbari, S. & Tayefi, H. (2017). Pathology of the existing process of policy making in Iran's sport for all and presenting a model. Sport Management Studies, 10(52), 17-42. (in Persian)
Kagan, J. A., Heikkila, T., Weible, C. M., Gilchrist, D., Berardo, R. & Yi, H. (2023). Advancing scholarship on policy conflict through perspectives from oil and gas policy actors. Policy Sciences, 1-22.
Kobayashi, T., Hoye, R. & Nicholson, M. (2017). Sport Policy in Vanuatu. International Journal of Sport Policy and Politics, 9(4), 753-765.
Monavvarian, A. (2014). Implementation model of administrative reform policies with a learning approach. Journal of Public Administration, 7(4), 839-864. (in Persian)
Moran, M., Rein, M. & Goodin, R. E. (2008). The Oxford handbook of public policy. Oxford: Oxford University Press.
Naseh, M. & Jalali Farahani, M. (2018). The theoretical framework of the national sport policy, with an educational sport approach. Sport Management, 11(3), 395-410. (in Persian)
Nobakht, M., Abbaspour, A., Taheri, M., Abdollahi, H. & Khorsandi Taskoh, A. (2021). A narrative review of policy enactment theory in educational organizations: pragmatic approach. Journal of Public Administration, 13(2), 329- 353. (in Persian)
Peters, B. G. (2018). American public policy: Promise and performance. Washington, D.C.: Cq Press.
Pourezzat, A. (2021). Policy making literacy and governance in disciplines. Journal of Public Administration, 13(2), 182-183. (in Persian)
Rabin, J. (2003). Encyclopedia of public administration and public policy. Boca Raton, FL: CRC Press.
Roberts, K. (2017). Sport in Europe’s era of austerity: crisis or adaptation? International journal of sociology and social policy, 37(1/2), 123-130.
Sargit, S. (2017). Sport Malaysia: policies and development strategies for the populace. In 2nd International Sport for All Congress, Tehran.
Schneider, A. L. & Ingram, H. M. (1997). Policy design for democracy. Lawrence, KS: University Press of Kansas
Stuij, M. & Stokvis, R. (2015). Sport, health and the genesis of a physical activity policy in the Netherlands. International journal of sport policy and politics, 7(2), 217-232.
Tinaz, C., Turco, D. M. & Salisbury, P. (2014). Sport policy in Turkey. International journal of sport policy and politics, 6(3), 533-545.
Vaezi, S. K., Dargahi, S., Anvari, Z. & Ali Esfahani, Z. (2023). Behavioral nudges and public policy; implications to overcome policy makers biases. Journal of Public Administration, 15(1), 41-66. (in Persian)
Vafaei Moghadam, A., Farzan, F., Razavi, M. H. & Afshari, M. (2017). Analysis of the sport for all development factors, based on Grounded theory. Sport Management Studies, 10(52), 43-72. (in Persian)
Van Poppel, M., Claes, E. & Scheerder, J. (2018). Sport policy in Flanders (Belgium). International Journal of Sport Policy and Politics, 10(2), 271-285.
Widdop, P., King, N., Parnell, D., Cutts, D. & Millward, P. (2018). Austerity, policy and sport participation in England. International journal of sport policy and politics, 10(1), 7-24.
Xiaodong, L., Xiaoping, L. & Feng, F. (2019). Research on Citizen Participation in the Implementation of Public Policy in Big Data Age. Journal of Physics, 1168 (3).
Yousefi Amiri, M., Khaef Elahi, A. A., Mortazavi, M. & Fani, A. A. (2022). Analyzing and designing a model of public service culture in public organizations. Journal of Public Administration, 14(3), 346-370. (in Persian)
مدیریت دولتی
دوره 16، شماره 1
1403
صفحه 52-79

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار