ملاحظات ایجاد یک نهاد سیاست‌گذاری رفتاری و تلنگری در ساختار اجرایی کشور

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، گروه رهبری و سرمایه انسانی، دانشکده مدیریت دولتی و علوم سازمانی، دانشکدگان مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

2 دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، پردیس کیش، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

10.22059/jipa.2024.379011.3534

چکیده

هدف: این مقاله با توجه به تأثیر رو به رشد کاربرد بینش‌های رفتاری بر سیاست عمومی، ضمن بررسی تجربۀ کشورهای متقدم و متأخر در حوزۀ استقرار تیم‌های بینش رفتاری در ساختار حکمرانی خود، به بررسی امکان و نحوۀ ساخت و سازمان‌دهی تیم‌های بینش رفتاری در ساختار اجرایی و تصمیم‌گیری کشور پرداخته است. مطالعات نشان می‌دهد که از رویکرد رفتاری به سیاست و خط‌مشی‌گذاری رفتاری در کشور، دست‌کم در بُعد پژوهش یا توصیه‌های سیاستی، کمابیش استقبال شده است. در این پژوهش تلاش شده است تا با مرور ادبیات نظری و بر اساس نتایج مطالعات میدانی، موضوع امکان تشکیل و استقرار یک نهاد سیاست‌گذاری بینش رفتاری در ساختار خط‌مشی‌گذاری و همچنین، ملاحظات مرتبط در خصوص نحوۀ تشکیل آن در ساختار اجرایی کشور، به بحث گذاشته شود.
روش: این مطالعه در قالب یک پژوهش کیفی و با روش تحلیل تم یا مضمون صورت گرفته است. جامعة مدنظر، به‌منظور دستیابی به هدف پژوهش، اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها، مدیران دستگاه‌های اجرایی، خبرگان و متخصصان اجرایی در عرصة سیاست‌گذاری رفتاری است. روش نمونه‌گیری پژوهش حاضر از نوع نمونه‌گیری با روش گلولة برفی است. با توجه به استراتژی پژوهش، نمونه‌گیری به شیوة نظری و با بهره‌گیری از تکنیک هدفمند انجام شده است. در این پژوهش با ۱۴نفر از اعضای هئیت علمی دانشگاه‌ها، مدیران دستگاه‌های اجرایی و خبرگان و متخصصان اجرایی در عرصۀ سیاست‌گذاری رفتاری مصاحبه شده است.
یافته‌ها: در بخش نظری تجربۀ کشورهایی که تیم‌های بینش رفتاری دارند، در قالب سه حوزۀ اهداف و وظایف حوزه‌های عملیات، ساختار نهادی و تشکیلاتی و در نهایت، ساختار قانونی و حقوقی آورده شده است. بر اساس مصاحبه‌های انجام شده با خبرگان، ۲۹۴مضمون پایه شناسایی شد. این مضامین در قالب ۸ مضمون سازمان‌دهندۀ ساختاری، قانونی، حقوقی، رفتار جامعۀ ایرانی، رفتار مدیران دولتی ایرانی، اخلاق بوروکراسی و پذیرش تئوریک سازمان‌دهی شد. مضامین سازمان‌دهنده با نظر خبرگان در قالب سه مضمون فراگیر شامل ملاحظات نهادی، ملاحظات فلسفی و ملاحظات رفتاری تقسیم‌بندی شد. در عین حال، بر اساس نظر خبرگان، مهم‌ترین گزاره‌های موافقت و مخالفت در خصوص استقرار تیم‌های بینش رفتاری در ساختار هدایت رفتاری کشور، در چهار حوزه قرار گرفت.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعات این پژوهش توصیه می‌کند که برای استقرار نظام‌های مدیریت رفتاری، سه ملاحظۀ نهادی، فلسفی و رفتاری در کانون توجه قرار گیرد. در حوزۀ ملاحظات نهادی، پیشنهاد شده است که خاستگاه نهادی و اجرایی این تیم‌ها در خارج از بدنۀ حاکمیت اداری قرار گیرند و پس از فرایندهای هم‌سوسازی، ارزیابی، آگاه‌سازی و تجویزهای رفتاری غیرالزام‌آور، در خصوص توسعه و نفوذ نهادی آن‌ها اندیشیده شود. در حوزۀ ملاحظات رفتاری، خط‌مشی‌گذار رفتاری باید دانش خود را در دو حوزۀ ابعاد رفتار جامعۀ ایرانی و ابعاد رفتاری مدیران دولتی ایرانی تکمیل کند. به همین جهت پیش‌بینی می‌شود که کارگزاران نیمه‌بوروکرات ایرانی، علاقه‌ای به مداخلات رفتاری عمیق و متوسط نداشته باشند؛ بر همین اساس توصیه می‌شود که سطح مداخله‌های رفتاری از جنس تلنگر، در ابتدا ناظر به اصلاح رفتار روبنایی در جامعۀ ایرانی باشد. در حوزۀ ملاحظات فلسفی به نظر می‌رسد که جامعۀ ایرانی به عقلانیت ایدئولوژیک، به‌جای عقلانیت تکنوکراتیک گرایش داشته باشند و نمی‌توان انتظار داشت که جامعۀ ایرانی احساس آزادی ایجاد شده بر اساس قابلیت‌های معماری انتخاب را به‌عنوان جایگزین خود آزادی بپذیرند و همانند کشورهای غربی از آن استقبال کنند؛ بدیهی است طراحی نسخه‌ای جدید از مداخلات رفتاری با روایت ایرانی ضرورت دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Considerations for Establishing a Behavioral Policy-Making and Nudge Institution within the Country's Executive Structure

نویسندگان [English]

  • Seyed Kamal Vaezi 1
  • Maryam Darbandi 2
1 Associate Prof., Department of Leadership and Human Capital, Faculty of Public Administration and Organizational Sciences, College of Management, University of Tehran, Tehran, Iran
2 Ph.D. Candidate, Department of Public Administration, Kish Campus, University of Tehran, Iran.
چکیده [English]

Objective
Public interest in behavioral interventions within the field of public policy has expanded significantly in recent years, largely due to a growing understanding of human behavior and decision-making. In Iran, there is increasing recognition of the need for both theoretical and practical considerations in the adoption of behavioral policy-making. This article examines the feasibility and strategic approach for establishing behavioral insight teams within Iran’s executive structure and decision-making processes. By drawing on experiences from both advanced and developing countries that have integrated behavioral insight teams into their governance frameworks, the study focuses on the potential establishment of a behavioral insight policy institution within the policy-making apparatus of Iran. Additionally, it evaluates the key organizational and structural considerations necessary for successfully embedding such an institution within the executive framework of the country.
Methods
This study adopts a qualitative research methodology, specifically employing thematic analysis to obtain an in-depth understanding of expert perspectives on behavioral policy. The target population includes university faculty members, executives, specialists, and practitioners active in the field of behavioral policy. Using snowball sampling, a total of 14 participants were initially interviewed, with two additional interviews conducted to ensure theoretical saturation. Experts were asked to respond to 10 structured sub-questions, eliciting their views on the feasibility of establishing a behavioral insight policy body and the organizational considerations for embedding it within Iran’s executive structure. Through this rigorous interview process, a wealth of qualitative data was gathered to assess both the potential and the challenges associated with forming a dedicated behavioral insight institution.
Results
The literature review summarizes the experiences of countries with behavioral insight teams, presenting them in three areas: operational goals and tasks, institutional and organizational structure, and legal frameworks. Based on interviews with Iranian experts, the study identified 294 fundamental themes, which were organized into 8 main categories, including organizational structure, legal considerations, societal behavior, behavioral tendencies of government officials, bureaucratic ethics, and the degree of acceptance of theoretical concepts related to organizational behavior. These themes highlight both enabling factors and potential barriers to establishing a behavioral insight team within Iran’s unique governance context.
Conclusion
The study suggests that successful implementation of behavioral management systems in Iran requires careful attention to institutional, philosophical, and behavioral considerations. Institutionally, it is recommended that behavioral insight teams operate outside the primary administrative governance body to maintain objectivity. After harmonization, evaluation, awareness-building, and non-mandatory recommendations, these teams can be gradually integrated within the governance structure. From a behavioral perspective, policymakers must deepen their understanding of both Iranian societal and government officials' behaviors to tailor interventions effectively. Given Iran's cultural orientation toward ideological rather than technocratic rationality, behavioral interventions must be adapted to an Iranian narrative. An Iran-specific approach to behavioral policy, emphasizing culturally resonant nudges and superstructural adjustments, is necessary to ensure acceptance and efficacy.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Behavioral policy
  • Behavioral insight
  • Nudge
  • behavioral team
  • Behavioral economics

مراجع

چیت سازیان، علیرضا و نوروزی، میکائیل (۱۴۰۱). طراحی مدل ابزارهای تغییر رفتار عموم در خط‌مشی رفتاری مبتنی بر اندیشه شـهید‌ مطهری‌(ره). مدیریت دولتی، ۱۴(۳)، 388- 423.  
رهبر، فرهاد و امیری، میثم (۱۳۹۳). اقتصاد رفتاری و سیاست‏گذاری عمومی. فصلنامه برنامه‌ریزی و بودجه، 19(4)، 147- 182.
روگری، کای (۱۴۰۰). خط‌مشی‌گذاری رفتاری؛ بینش‌های رفتاری در خط‌مشی‌گذاری ـ مفاهیم و کاربردها (علیرضا چیت‌سازیان، میکائیل نوروزی، مهدی اکبری، مترجمان). تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
سلسبیل، مهسا؛ محمدی هارونی، فهیمه (1403). الزامات خط‌مشی‌گذاری رفتاری در چارچوب بررسی فرایندها و خروجی‌های نهادهای بینش رفتاری؛ توصیه‌هایی برای مجلس شورای اسلامی (19705). ماهنامه گزارش‌های کارشناسی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، 32(1).
مظفر، میثم؛ معینی، علیرضا و سبحانی فرد، یاسر (۱۴۰۱). سیاست‏گذاری عمومی با رویکرد رفتاری. مطالعات مدیریت راهبردی، 13(52)، 65-93.
موسوی، زهرا؛ کریمی، امین و تهمتن، امیرمحمد (1396). کاربست علوم رفتاری در سیاست‌گذاری عمومی. اولین کنفرانس حکمرانی و سیاست‌گذاری عمومی، تهران. https://civilica.com/doc/801014
نفیسی، علیرضا؛ اشعاری، محسن و طهماسبی سعید (۱۴۰۰). تلنگر برای ایران، «مطالعه موردی سیاست‏گذاری تغییر رفتار در ایران و جهان»، تهران: انتشارات میلکان.
هالپرن، دیوید (1399). تلنگرچی در واحد تلنگر (بنهام شهائی، مترجم). تهران: انتشارات مهربان نشر.
واعظی، سید کمال؛ درگاهی، ساحل؛ انوری، زهره و علی اصفهانی، ظاهره (۱۴۰۲). بررسی قابلیت تلنگرهای رفتاری در اصلاح سوگیری‌های خط‌مشی‌گذاران. مدیریت دولتی،  15(1)، 41- 66.
 
References
Ames, P. & Hiscox, M. (2016). Guide to Developing Behavioural Interventions for Randomised Controlled Trials, Canberra: Australian Government.
Antolino, P.N.A. & Salonga, M.R.M. (2022). When Behavioral Science Meets Public Administration: An Exploration of Behavioral Approach in Public Administration Research. Working Paper.
Ball, S., & Head, B. W. (2021). Behavioural insights teams in practice: nudge missions and methods on trial. Policy & Politics, 49(1), 105-120.
Ball, S., Hiscox, M. & Oliver, T. (2017) Starting a behavioural insights team: three lessons from the Behavioural Economics Team of the Australian Government. Journal of Behavioral Economics for Policy, 1(S), 21–26.
Behavioural Insights Team (2014). EAST: Four simple ways to apply behavioural insights. London, UK: Behavioural Insights Team; Institute for Government and Cabinet Office.
Benartzi, S., Beshears, J., Milkman, K. L., Sunstein, C. R., Thaler, R. H., Shankar, M., ... & Galing, S. (2017). Should governments invest more in nudging? Psychological science, 28(8), 1041-1055. https://doi. org/10.1177/0956797617702501
BETA (Behavioral Economics Team Australia) (2018). Behavioural Insights for Policy: Case Studies from around Australia, Canberra: Australian Government.
Bhanot, S. P. & Linos, E. (2020). Behavioral public administration: Past, present, and future. Public Administration Review, 80(1), 168-171. DOI: 10.1111/puar.13129
Chitsazian, A., & Noruzi, M. (2022). Designing a Model of Public Behavior Change Tools in Behavioral Public Policy Based on Thoughts of Iranian Philosopher Martyr Ayatollah Morteza Motahari. Journal of Public Administration, 14(3), 388-423. doi: 10.22059/jipa.2022.333759.3053 (in Persian)
DellaVigna, S. & Linos, E. (2022). RCTs to scale: Comprehensive evidence from two nudge units. Econometrica, 90(1), 81-116.
Deun, H. V., Acker, W. V., Fobé, E. & Brans, M. (2018). Nudging in Public Policy and Public Management: A scoping review of the literature. (Presenting Author KU Leuven Public Governance Institute)
Dewies, M., Denktaş, S., Giel, L., Noordzij, G., & Merkelbach, I. (2022). Applying behavioural insights to public policy: An example from Rotterdam. Global Implementation Research and Applications, 2(1), 53-66.
Einfeld, C. (2019) Nudge and evidence based policy: fertile ground. Evidence & Policy, 15(4), 509–524.
Feitsma, J. (2019) Brokering behaviour change: the work of behavioural insights experts in government. Policy & Politics, 47(1), 37–56.
Fike, R., Haeffele, S., John, A. (2021). Nudging Public Policy; Examining the Benefits and Limitations of Paternalistic Public Policies, London, Rowman & Littlefield.
Galizzi, M.M. (2014). What is really behavioral in behavioral health policy? خnd does it work? Applied Economic Perspectives and Policy, 36(1), 25–60.
Gopalan, M., & Pirog, M. A. (2017). Applying behavioral insights in policy analysis: Recent trends in the United States. Policy Studies Journal, 45(S1), S82-S114.
Gorin, M., Joffe, S., Dickert, N. & Halpern, S. )2017(. Justifying clinical nudges. Hastings Center Report, 47(2), 32–38.
Gumbert, T. (2019). Anti-democratic tenets? behavioural-economic imaginaries of a future food system. Politics and Governance, 7(4), 94-104
Halpern, D. & Sanders, M. (2016). Nudging by Government: Progress, Impact, & Lessons Learned. Behavioral Science & Policy, 2(2), 53-65. https://doi.org/10.1177/237946151600200206
Halpern, D. (2019). The Nudger in the Nudge Unit (Benham Shahai, translator). Tehran: Mehraban Press. (in Persian)
Haskins, R. & Margolis, G. (2014) Show Me the Evidence: Obama’s Fight for Rigor and Results in Social Policy, Washington, DC: Brookings Institution Press.
Haynes, L., Goldacre, B. & Torgerson, D. (2012). Test, Learn, Adapt: Developing Public Policy with Randomised Controlled Trials, London: Cabinet Office.
Hiscox, M., Hobman, D.E., Daffey, M.M. & Reeson, D.A. (2017). Supporting Retirees in Retirement Income Planning, Canberra: BETA.
Howlett, M., Mukherjee, I. & Woo, J.J. (2018). Thirty Years of research on policy instruments. In H.K.Colebatch & R. Hoppem (Eds). Handbook on policy; procwss and governing (pp.147-168). Cheltenham: Edward Elgar publishing. DOI:10.4337/9781784714871
Hummel, D. & Maedche, A. (2019). How efective is nudging? A quantitative review on the efect sizes and limits of empirical nudging studies. Journal of Behavioral and Experimental Eco-nomics, 80, 47– 58. https://doi.org/10.1016/j.socec.2019.03.005
John, P. & Stoker, G. (2019). Rethinking the role of experts and expertise in behavioural public policy. Policy & Politics, 47(2), 209–226.
John, P. (2018). How Far to Nudge, Cheltenham: Edward Elgar.
Khadzhyradieva. S. & Hrechko. T. (2019). Institutionalisation of Behavioural Insights in Public Policy. http://dx.doi.org/10.5755/j01.ppaa.18.3.24726
Kuehnhanss, C. R. (2019). The challenges of behavioural insights for effective policy design. Policy and Society, 38(1), 14-40. https://doi.org/10.1080/14494035.2018.1511188
Lepenies, R. and Małecka, M., 2019. The ethics of behavioural public policy. In The Routledge Handbook of Ethics and Public Policy (pp. 513-525). Routledge.
Lourenço, J. S., Ciriolo, E., Almeida, S. R., & Troussard, X. (2016). Behavioural insights applied to policy. Publications Ofce of the European Union. https://doi.org/10.2760/707591
Mousavi, Z., Karimi, A. & Tohmatan, A.M. (2017). Application of Behavioral Sciences in Public Policy Making, First Conference on Governance and Public Policy Making, Tehran. https://civilica.com/doc/801014. (in Persian)
Mozafar, M., Moini, A., & Sobhanifard, Y. (2022). Public policy based on behavioral approach. Journal of Strategic Management Studies, 13(52), 65-93. doi: 10.22034/smsj.2022.319087.1595 (in Persian)
Nafisi, A., Oshaari, M. & Tahmasbi, S. (2017). A Nudge for Iran, “Case Study of Behavior Change Policymaking in Iran and the World”, Tehran: Milkan Press. (in Persian)
OECD (2017), Behavioural Insights and Public Policy: Lessons from around the World, OECD Publishing, Paris. https://doi.org/10.1787/9789264270480-en
Rahbar, F., & Amiri, M. (2013). Behavioural economics and public policy. Planning and Budget Quarterly, 19(4), 147-182. (in Persian)
Ruggeri, K. (2021). Behavioral Policy Making; Behavioral Insights in Policy Making - Concepts and Applications (Alireza Chitsazian, Mikael Norouzi, Mehdi Akbari, translators). Tehran: Imam Sadeq University Press. (in Persian)
Salsabil, M. & Mohammadi Harouni, F. (2024). Requirements for Behavioral Policymaking Within the Framework of Examining the Processes and Outputs of Behavioral Insight Institutions; Recommendations for the Islamic Consultative Assembly. (19705). Monthly Journal of Expert Reports of the Islamic Consultative Assembly Research Center, 32(1), doi: 10.22034/report.2024.16744.1693 (in Persian)
Sanders, M. & Halpern, D. (2014). Nudge Unit: our quiet revolution is putting evidence at the heart of government, The Guardian, 3.
Straßheim, H. (2020). The rise and spread of behavioral public policy: An opportunity for critical research and self-reflection. International Review of Public Policy, 2(1), 115-128.
Szaszi, B., Palinkas, A., Palf, B., Szollosi, A. & Aczel, B. (2018). A systematic scoping review of the choice architecture movement: Toward understanding when and why nudges work. Journal of Behavioral Decision Making, 31(3), 355–366.
Thaler, R.H. & Sunstein, C. (2008). Nudge: Improving Decisions about Health, Wealth, and Happiness, New Haven, CT: Yale University Press.
Thaler, R.H. (2016). Behavioral economics: past, present, and future. American Economic Review, 106(7), 1577–600. doi: 10.1257/aer.106.7.157
Vaezi, S. K., Dargahi, S., Anvari, Z., & Ali Esfahani, Z. (2023). Behavioral Nudges and Public Policy; Implications to Overcome Policy Makers Biases. Journal of Public Administration, 15(1), 41-66. doi: 10.22059/jipa.2023.350572.3236 (in Persian)
Zeina, A., Wade, W., Gonzalez, C., Dalton, O., Goodnow, A. (2019). Behavioral Science Around the World: Profiles of 10 Countries (English). eMBeD brief. Washington, D.C.: World Bank Group.
مدیریت دولتی
دوره 16، شماره 4
1403
صفحه 775-806

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار