پدیدارشناسی سکوت سازمانی (مطالعه موردی: دانشگاه فرهنگیان)

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 مربی، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.

2 دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

3 استاد، ، دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

چکیده

هدف: امروزه سکوت سازمانی یکی از مشکلات سازمان است که بی‌توجهی به آن، بر ابعاد فردی، گروهی و سازمانی آثار نامطلوبی می‌گذارد. پژوهش حاضر با هدف معناکاوی در ادراک و تجربۀ زیسته اعضای هیئت‌علمی و کارکنان، به‌منظور شناسایی عوامل مؤثر بر شکل‌گیری سکوت سازمانی در دانشگاه فرهنگیان انجام شد.
روش: این پژوهش از نظر رویکرد کیفی و از لحاظ روش، مبتنی بر مطالعات پدیدارشناسی است. مشارکت‌کنندگان پژوهش، اعضای هیئت‌علمی دانشگاه فرهنگیان منطقۀ ۹ شرق کشور بودند. برای شناسایی عوامل مؤثر بر سکوت سازمانی، به‌دلیل تفاوت نسبی مشارکت‌کنندگان در مدرک تحصیلی و همچنین، تجربه‌های فردی و برداشت‌های آنان از سکوت سازمانی، از روش نمونه‌گیری هدفمند با تغییرات بیشینه استفاده شد. ابزار پژوهش مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته بود که پس از مصاحبه با ۱۶ نفر، اشباع نظری حاصل شد. برای اطمینان از قابلیت پایایی مصاحبه‌های انجام‌شده، از معیارهای گوبا و لینکلن (قابلیت اعتبار، قابلیت انتقال، قابلیت اتکا و قابلیت تأیید) استفاده شد. برای تأیید قابلیت انتقال، یافته‌ها در اختیار متخصصان قرار گرفت و به‌منظور تأیید قابلیت اتکا، توافق بین کدگذاران انجام شد و از یک متخصص که بر موضوع این پژوهش اشراف داشت، درخواست شد تا به‌عنوان همکار پژوهش (کدگذار) در این پژوهش مشارکت کند. پایایی بین دو کدگذار ۸۶ درصد به‌دست آمد. قابلیت تأیید از طریق مرور و بازخورد همتایان انجام شد. تجزیه‌وتحلیل بر اساس تحلیل محتوای شش‌مرحله‌ای «اسمیت» و کدگذاری و بهره‌گیری از نرم‌افزار مکس‌کیودا انجام گرفت.
یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل مصاحبه‌ها در ۳ مقولۀ برون‌سازمانی، درون‌سازمانی و فردی و ۱۱تم اصلی و ۶۴ تم فرعی سازمان‌دهی شد. در مقولۀ برون‌سازمانی تم‌های اصلی سیاسی و اجتماعی قرار گرفت. در مقولۀ درون‌سازمانی تم‌های اصلی ساختاری، ارتباطی، مدیریتی، منابع انسانی، نظارتی، اقتصادی و جوّ سازمان مشخص شد و در مقولۀ فردی تم‌های اصلی دانشی و انگیزشی به‌دست آمد. در بررسی بیشتر، مشخص شد که تم ساختاری متشکل از گستردگی سازمان، تمرکز در تصمیم‌گیری، ساختار سلسله‌مراتبی، بی‌توجهی به ارزش‌های سازمانی و قوانین و مقررات دست‌وپاگیر است. تم ارتباطی شامل تعاملات برون‌سازمانی، جریان ارتباطی یک‌طرفه، دیده‌شدن یک گروه خاص، حاکمیت روابط غیررسمی، استفاده از شبکه‌های اجتماعی در دانشگاه، واکنش منفی به اظهارنظر همکاران است. در تم مدیریتی ‌عدم روحیه انتقادپذیری مدیران، عدم کاربست ایده‌ها، نادیده‌گرفتن واقعیت‌ها توسط مدیران، عدم شفافیت در تصمیم‌گیری، مدیریت استبدادی وعدم تحمل بازخوردهای منفی مطرح می‌شود. در تم منابع انسانی تبعیض جنسیتی در تفویض اختیار، عدم ارتقا بر اساس تلاش، عدم جذب و به‌کارگماری بر اساس خودگشودگی و خلاقیت، عدم وجود نظام شایسته‌سالاری وعدم قدرشناسی از فعالیت‌های شایستۀ کارکنان، عدم امنیت شغلی سازمان‌دهی شد. در تم نظارت و کنترل نتایج نشان داد که امنیتی شدن فضا، تأکید بر کنترل کارکنان، فرایندهای کنترلی دانشگاه، نهادهای نظارتی خارج از سازمان و تنبیه و به حاشیه‌راندن کارکنان در سکوت مؤثرند. در تم اقتصادی ارائه پاداش به پیشنهادهای کاربردی، وضعیت اقتصادی حاکم بر افراد، ضرورت‌های عاجل اقتصادی از قبیل افزایش حقوق و ادامه کار قرار گرفت. در تم جوّ سازمان نگرانی از آزادی بیان، تبعیت و اطاعت‌پذیری افراد، پایین‌بودن کیفیت محیط کار، عدم جوّ حمایت‌گرا، رواج فرهنگ بی‌تفاوتی، تملق و تمجید قرار گرفت. در مقولۀ فردی تم‌های دانشی و انگیزشی سازمان‌دهی شد. برای تم دانشی مؤلفه‌های نابسندگی دانش سازمانی، تجربۀ کم افراد در بخش اداری، توجه به شایعات به‌جای کانال‌های رسمی اطلاعات، تجارب زیسته از تبعات مشارکت وعدم توانمندی در تبیین موضوعات شناسایی شد. در تم انگیزشی در نظر گرفتن انتظارات فردی، در نظر گرفتن اهداف فردی، احساس ناتوانی کارکنان در تغییر، امنیت روانی، انگیزۀ کاری، بی‌اعتمادی، تاب‌آوری، کاهش اعتمادبه‌نفس، درماندگی آموخته‌شده، عدم احساس تعلق به سازمان، عدم اظهارنظر، عدم امنیت شغلی، عدم توانایی در انتقال موضوع، مشغولیت کاری، ملاحظات فردی از قبیل مصلحت‌اندیشی، حفظ موقعیت و مسائل منفعتی سازمان‌دهی شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش، برای کاهش یا جلوگیری از سکوت سازمانی در دانشگاه فرهنگیان، به‌عنوان رفتار سازمانی منفی، این راه‌کارها پیشنهاد می‌شود: تقویت فرهنگ سازمانی قوی و ایجاد جوّ حمایت‌گرانه، امن و همدلانه؛ برنامه‌ریزی دوره‌های توانمندسازی اعضای هیئت‌علمی و مدیران در زمینه نظام اداری و آشنایی با قوانین؛ تمرکززدایی در دانشگاه و تفویض اختیار بیشتر به مدیران استانی دانشگاه؛ برقراری نظام پیشنهادها در دانشگاه؛ تنظیم قوانین اقتصادی لازم برای تشویق و ایجاد انگیزه در اعضا؛ حذف رفتارهای تبعیض‌آمیز و استفاده از ظرفیت همه افراد به تناسب تخصص و مهارت در ادارۀ دانشگاه؛ تأکید بر برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی و اعتمادسازی برای ارائۀ نظرها؛ به‌کارگیری نظام شایسته‌پروری، شایسته‌گزینی و شایسته‌گماری، به‌ویژه در پُست‌های ستاره‌دار دانشگاه.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Phenomenology of Organizational Silence (Case Study Farhangian University)

نویسندگان [English]

  • Iraj Mehdizadeh 1
  • Saeed Rajaipour 2
  • Seyed Ali Siadat 3
1 Lectur, Department of Educational Management, Farhangian University, Tehran, Iran.
2 Associate Prof., Department of Educational Sciences, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran.
3 Prof., Department of Educational Sciences, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran.
چکیده [English]

Objective
Organizational silence is a prevalent issue in contemporary organizations, and neglecting it can have negative consequences on individual, group, and organizational levels. This research aims to explore the lived experiences of faculty members and staff to identify the factors contributing to organizational silence at Iranian Farhangian University.
Methods
This research adopted a qualitative approach with a phenomenological method. The participants were faculty members at Farhangian University in the 9th region of eastern Iran. To identify the factors influencing organizational silence, a purposive sampling method with maximum variation was used, taking into account participants' educational backgrounds, personal experiences, and perceptions of organizational silence. The number of participants reached theoretical saturation with 16 individuals. The research instrument was a semi-structured interview. To ensure the reliability of the interviews, the Guba and Lincoln criteria (credibility, transferability, dependability, and confirmability) were applied. The inter-coder reliability was 86%, and confirmability was achieved through peer review. Data analysis was conducted using Smith's 6-step content analysis and coding process with Max.Q.DA software.
Results
The interview analysis results were organized into three main categories: external organizational, internal organizational, and individual, with 11 main themes and 64 subthemes. In the external organizational category, the main themes are political and social factors. In the internal organizational category, the main themes include structural, communicative, managerial, human resources, supervisory, economic factors, and organizational climate. In the individual category, the main themes are knowledge and motivation. Upon further review, it was determined that the structural theme consists of organizational breadth, decision-making centralization, hierarchical structure, disregard for organizational values, and cumbersome rules and regulations. The communication theme includes external organizational interactions, one-way communication flow, visibility of a specific group, prevalence of informal relationships, use of social media within the university, and negative reactions to colleagues' comments. Several management issues were identified, including a lack of critical thinking among managers, failure to implement ideas, managers ignoring reality, lack of transparency in decision-making, authoritarian management, and intolerance for negative feedback. Gender discrimination in the delegation of authority, lack of promotion based on merit, lack of recruitment and employment based on openness and creativity, absence of a meritocracy, lack of appreciation for employees' efforts, and job insecurity were grouped under the human resources theme. The supervision and control theme revealed that securitization of the work environment, emphasis on employee control, university control processes, external regulatory bodies, and the silent punishment and marginalization of employees are significant factors. In the economic theme, the focus was on rewarding practical proposals, the prevailing economic conditions of individuals, and urgent economic needs such as salary increases and job security. Concerns about freedom of speech, compliance and obedience, poor quality of the work environment, lack of a supportive atmosphere, prevalence of a culture of indifference, and flattery and praise were raised in discussions of the organizational climate theme. In the individual category, the knowledge and motivation themes were explored. The knowledge theme encompasses several key issues: organizational knowledge insufficiency, low experience among administrative staff, attention to rumors instead of official information channels, lived experiences of the consequences of participation, and the inability to articulate issues. The motivation theme includes individual expectations, personal goals, perceived inability to effect change, psychological safety, work motivation, distrust, resilience, reduced self-confidence, learned helplessness, lack of belonging, suppression of voice, job insecurity, inability to voice concerns, work overload, and individual considerations such as expediency, position-taking, and vested interests.
Conclusion
Based on the research findings, the following recommendations can be made to reduce and prevent organizational silence at Farhangian University as a negative organizational behavior:

Strengthening a robust organizational culture and creating a supportive, safe, and empathetic environment.
Organizing empowerment workshops for faculty members and managers on the administrative system and familiarity with laws.
Decentralizing the university and delegating more authority to provincial university managers.
Establishing a suggestion system within the university.
Formulating necessary economic regulations to encourage and motivate members.
Eliminating discriminatory behaviors and utilizing the capacity of all individuals in proportion to their expertise and skills in university management.
Emphasizing the holding of freethinking forums and trust-building initiatives for presenting opinions.
Implementing a meritocracy system, merit-based selection, and merit-based appointments, especially in key positions within the university.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Organizational silence
  • Phenomenology
  • Employees
  • University of Teacher Training

مراجع

آرمندئی، مریم؛ وزیری، مژده و عدلی، فریده (1395). بررسی عوامل مؤثر بر سکوت سازمانی از دیدگاه کارکنان. فصلنامه اندیشه‌های نوین تربیتی، 12(2)، 116- 145.
ابراهیمی، الهام و زرجو، شبنم (1403). بررسی تأثیر سبک رهبری پیش نمون بر اثربخشی رهبر: نقش میانجیگری تمامیت ادراک شده و تعدیلگری تبادل رهبر ـ رهبر. مدیریت دولتی، 16(1)، 149-181.
افخمی اردکانی، مهدی؛ رجب پور، ابراهیم و علی محمدی، مجید (1400). بررسی تأثیر پیاده‌سازی نظام پیشنهادها در کاهش رفتار سکوت کارکنان پژوهشگاه صنعت نفت. فصلنامه مدیریت منابع انسانی در صنعت نفت، 12(47)، 171-191.
پناهی، بلال (۱۳۹۸). فرا تحلیل پیشایندها و پیامدهای پدیده سکوت سازمانی در ایران. مطالعات مدیریت (بهبود و تحول)، ۲۸(۹۴)، 85- 107.
پناهی، غلامحسن و کاظمی، سجاد (1402). رابطه سکوت سازمانی کارکنان با سبک مدیریت و اخلاق حرفه‌ای مدیران. پژوهش‌های رهبری آموزشی، 7(25)، 77- 100.
حسنی، سمیه؛ احمدی، سید علی اکبر؛ سرمست، بهرام و الوداری، حسن (1399). طراحی مدل جامع سکوت سازمانی بر مبنای ارکان پنج‌گانة سازمان در دانشگاه‌های دولتی منتخب شهر تهران. مدیریت سازمان‌های دولتی، 8(30)، 97-112. خسروی، اعظم؛ خلیلی، کرم و محمدی، اسفندیار (1403). طراحی مدل شکست سکوت دفاعی کارکنان خلاق در سازمان‌ها. فصلنامه مدیریت و چشم انداز آموزش، 6(2)، 68- 93.
خنیفر، حسین و مسلمی، ناهید (۱۳۹۷). اصول و مبانی روش‌های پژوهش کمی و کیفی، تهران: نگاه دانش.
دانایی فرد، حسن و قاسمی بنابری، حمیدرضا (۱۳۹۷). استراتژی‌های مدیران در واداری کارکنان به سکوت سازمانی در سازمان‌های دولتی. فصلنامه پژوهش‌های مدیریت منابع سازمانی، ۸(۴)، 71- 88.
رحیمی، غلامرضا و مظاهری راد، حسن (1396). اثر رهبری تحول‌‌گرا بر سکوت سازمانی با نقش واسطه‌ای توانمندسازی روان‌شناختی کارکنان. ماهنامه پژوهش ملل، 2(22)، 157- 175.
زارعی متین، حسن؛ طاهری، فاطمه و سیار، ابوالقاسم (1390). سکوت سازمانی: مفاهیم, علل و پیامدها. علوم مدیریت ایران، 6(21)، 77-104.
سالمی، حسین؛ کشته‌گر، عبدالعلی و مرادبیگی، ناصر (۱۴۰۳). چارچوب سوت‌زنی درسازمان‌های دولتی ایران با رویکرد نظریۀ داده‌بنیاد. پژوهش‌های مدیریت عمومی، 17(63)، 147- 178.
شجری، مجتبی؛ عسکری صارم، علی؛ صمدی، عباس (1400). مفاهیم سکته سازمانی، مجله مدیریت دولتی، 13(1)، 77-102.
شهابی نیا، محمد (1395). تأثیر سبک‌های رهبری بر سکوت سازمانی و هویت ‌سازمانی معلمان در مدارس ابتدایی شهر اهواز، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید چمران اهواز.
عباس‌زاده، محمد (۱۳۹۱). تأملی بر اعتبار و پایایی در تحقیقات کیفی. فصلنامه جامعه‌شناسی کاربردی، ۲۳(۱)، 37- 55.
عباسی، سعید؛ بهروزی، محمد و سملی، احمد (1394). بررسی تأثیر سبک‌های رهبری بر سکوت سازمانی کارکنان شرکت گاز استان بوشهر، دومین همایش بین‌المللی مدیریت و فرهنگ توسعه، تهران.
علی زاده، مهدی؛ شریعتی، مسعود؛ نوروزی راد، پرویز (1403). پدیدارنگاری دموکراسی در سازمان. مطالعات مدیریت بهبود و تحول. 33(11)، 207- 239.
علی‌رحم زاده، رضا؛ میرسپاسی، ناصر؛ دانش فرد، کرم‌اله (1399). طراحی مدل پارادایمی سکوت سازمانی با تأکید بر نقش راهبردی توانمندسازی کارکنان در شکست آن (مورد مطالعه: شرکت ملّی نفت ایران). مطالعات مدیریت دولتی ایران، 3(4) 43-70.
فروهر، محمد؛ هویدا، رضا؛ جمشیدیان، عبدالرسول؛ قانع نیا، مریم (1400). تأثیر رهبری توانمندمحور بر پردازش شغلی با نقش میانجی سرمایه روان‌شناختی و چابکی یادگیری. مطالعات راهبردی در صنعت نفت و انرژی، ۱۲(۴۷)، 92- 111.
فهامی، منیژه؛ محمودی، محمدتقی؛ شاه‌طالبی، بدری (1398). شناسایی عوامل سکوت سازمانی اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌ها در ایران: مطالعۀ کیفی. مجله علمی مدیریت فرهنگ سازمانی، 17(1) 21- 44.
قائدامینی هارونی، عباس؛ ابراهیم زاده دستجردی، رضا؛ صادقی ده چشمه، مهرداد (1399) فهم تجربه مشترک سکوت سازمانی: مطالعه‌ای پدیدارشناسانه در اداره کل فرهنگ وارشاداسلامی استان چهارمحال بختیاری، فصلنامه مطالعات منابع انسانی، 10(2)، 31-50.
قنبری وانانی، راضیه؛ دانایی فرد، حسن؛ کاظمی، سیدحسین و دلخواه، جلیل (1401). فهم راهبردهای ارتقای به‌زیستی منابع انسانی در محل کار در سازمان‌های دولتی ایران: پژوهشی کیفی. مدیریت دولتی، 14(4)، 554- 579.
کواله، نیکول (۱۹۹۶). آموزش دانشگاهی و مطالعه میان رشته‌ای چارچوبی برای پدیدارشناسی. فصلنامه فلسفه، ۱(۲)، 193- 200.
لطفی دهخوارقانی، لیلا؛ مهارتی، یعقوب (1401). احصاء مدل سکوت سازمانی زنان در دانشگاه‌ها. پژوهش‌های مدیریت عمومی، 15(57) 85- 112.
مرادی پردنجانی، حجت الله؛ صادقی، مجید (1393). پدیدارشناسی؛ رویکرد فلسفی، تفسیری و روش شناختی به مطالعات کارآفرینی، دوفصلنامه مطالعات روش شناسی دینی، 1(2)، 62- 72.
موسوی، کاظم؛ اصغری صارم، علی (1402). فهم پدیده به حاشیه رانده شدن در سازمان؛ کاوشی در متنِ روایت‌های کارکنان یک سازمان دولتی. مدیریت دولتی، 15(1)، 149-179.
مهاجران، بهناز؛ دیوبند، افشین (۱۳۹۶). تحلیل رابطۀ سبک رهبری اخلاقی و سکوت سازمانی با خلاقیت کارکنان. اخلاق در علوم و فناوری، ۱۲(۲)، 137- 148.
مهدی زاده، ایرج؛ رجایی‌پور، سعید و سیادت، سیدعلی (1402). پیش‌بینی و تبیین سکوت سازمانی با استفاده از راهبردهای رهبری مثبت‌گرا و نقش میانجی توانمندسازی روان‌شناختی (مورد مطالعه: دانشگاه فرهنگیان)، مدیریت دولتی، 15(1)، 67-93.
مهدیون، روح‌الله؛ قهرمانی، محمد؛ فراستخواه، مقصود و ابوالقاسمی، محمود (۱۳۹۰). کیفیت یادگیری در مراکز آموزش الکترونیکی دانشگاهی مطالعه‌ای کیفی. نشریه تحقیقات کتابداری و اطلاع‌رسانی دانشگاهی، ۴۵(۵۸)، 77- 99.
نیک اخلاق، سعید؛ هویدا، رضا؛ محمدداودی، امیرحسین (1401). شناسایی مؤلفه‌های رهبری مربیگرا (مورد مطالعه: صنعت برق ایران)، مدیریت دولتی، 14(1)، 109-128.
 
References
Abbasi, S., Behroozi, M. & Samli, A. (2015). Investigating the impact of leadership styles on organizational silence of Bushehr Gaz company employees, 2nd International Conference on management and culture of development, Tehran. (in Persian)
Abbaszadeh, M., & Abbaszadeh, M. (2012). Validity and reliability in qualitative researches. Journal of Applied Sociology, 23(1), 19-34. (in Persian)
Abdou, R., Hassan, H.A. & Badran, F.M. (2023). Organizational silence as perceived by Staff Nurses and its relation to their self-efficacy. Egyptian Journal of Health Care, 14(1), 656-669.
 Afkhami, M., Rajabpour, E. & Alimohammadi Ardakani, M. (2021). Suggestion System and Get Rid of Organizational Silence. Journal of Human Resources Management in Oil Industry, 12(47), 170-190. (in Persian)
 Afzal, J., Munir, M., Naz, SH., Qayum, M. & Nomane, M. (2023). Relationship between Organizational Silence and Commitment of Employees at University Level. Siazga Rrsearch Journal, 1(2), 58-65.
Alirahmzadeh, R., Mirsepassi, N. & Daneshfard, K. (2020). Designing a Paradigm Model of Organizational Silence: Emphasis on the Strategic Role of Employees’ Empowerment in Silence Breaking Case Study: National Iranian Oil ‎Company. Journal of Iranian Public Administration Studies, 3(4), 43-70. doi: 10.22034/jipas.2021.292642.1194 (in Persian)
Alizadeh, M., Shariati, M. & Noroozirad, P. (2024). Phenomenography of Democracy in the Organization. Management Studies in Development and Evolution, 33 (111), 207 - 239. Doi: 10.22054/jmsd.2024.76480.4389 (in Persian)
Armandi, M., Vaziri, M. & Adli, F. (2016). Investigating the factors a affecting organizational silence from the perspective of the staff. Quarterly Journal of New Educational Thoughts, 12(2), 116-145. (in Persian)
Çayak, S. (2021). The Mediating Role of Organizational Hypocrisy in the Relationship Between Organizational Silence andOrganizational Rumor: A Study on Educational Organizations. International Journal of Psychology and Educational Studies, 8(2), 1-13.
Çaylak, E. & Altuntas, S. (2017). Organizational silence among nurses: The impact on organizational cynicism and intention to leave work. Journal of Nursing Research, 25(2), 90-98.
Cetin, A. (2020). Organizational silence and organizational commitment: a study of Turkish sport managers. Annals of Applied Sport Science, 8(2), 1-10.
Chang, T., Chou, S. Y. & Han, B. (2021). Silent leaders in the workplace: Forms of leadership silence, attributions of leadership silence, and accuracy of attributions. International Journal of Business Communication, 58(4), 490-515.
Chou, S. Y. & Chang, T. (2020). Feeling Capable and Worthy? Impact of Employee Silence on Self-Concept: Mediating Role of Organizational Citizenship Behaviors. Psychological Reports, 124(1), 1–33.
Colet, N. (1996). University education and interdisciplinary studies as a framework for phenomenology, Philosophy Quarterly, 1(2), 193-200. (in Persian)
Creese, J., Byrne, J. P., Matthews, A., McDermott, A. M., Conway, E. & Humphries, N. (2021). “I feel I have no voice”: hospital doctors' workplace silence in Ireland. Journal of Health Organization and Management, 35(9), 178-194.
Danaeifard, H. & Ghasemi Bonabari, H, R. (2018). Managers strategies in forcing employees to organizational silence in governmental organizations. Quarterly Journal of organizational Resource management Research, 8(4), 71-88. (in Persian)
Daşchı, E. & Cemaloğlu, N. (2016). The development of the organizational silence scale: Validity-reliability study. International Journal of Human Sciences, 13(1), 32-45.
Dyne, L. V. Ang, S. & Botero, I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of management studies, 40(6), 1359-1392.
Ebrahimi, E. & Zarjou, S. (2024). Examining the Effect of Prototypical Leadership Style on Leader Effectiveness: Mediating role of Perceived Integrity and Moderating Role of Leader-leader Exchange. Journal of Public Administration, 16(1), 149-181. (In Persian)
Fahami, M., Mahmoudi, M. T. & Shahtalebi, B. (2019). Identification of Organizational Silence Factors in the Faculty Members of Universities of Iran: A Qualitative Study. Organizational Culture Management, 17(1), 21-44. doi: 10.22059/jomc.2019.266102.1007613 (in Persian)
Forouhar, M., Hoveida, R., Jamshidian, A. & Ghanenia, M. (2021). The Effect of Strengths-Based Leadership on Job Crafting with Mediating Role of Psychological Capital and Learning Agility. Strategic studies in the oil and energy industry, 12 (47), 92-111.
(in Persian)
Gencer, G., Atay, H., Gurdogan, A. & Colakoglu, U. (2023). The relationship between organizational culture, organizational silence and job performance in hotels: the case of Kuşadasi. Journal of Hospitality and Tourism Insights, 6(1), 70-89.
Ghanbary Vanani, R., Danaee Fard, H., Kazemi, S. H. & Delkhah, J. (2022). Understanding Strategies to Enhance Employees’ Well-being in the Workplaces in Iranian Public Organizations: Qualitative Study. Journal of Public Administration, 14(4), 554- 579.
Gheadamini, A., Ebrahimzadeh Dastjerdi, R. & Sadeghi, M. (2020). Cognitive Repesentations about Experiences of Organizational Silence: A Phenomenological Study in the Islamic Culture and Guidance Office of Chaharmahal and Bakhtiari Province. Journal of Human Resource Management, 10(2), 31-50. doi: 10.22034/jhrs.2020.228036.1407 (in Persian)
Güler, M. & Ocak, M. (2023). Organizational silence. In Dark Sides of Organizational Life (pp. 121-138). Routledge.
Hassani, S., Ahmadi, S. A. A., Sarmast, B. & Alvedari, H. (2020). Designing a Comprehensive Organizational Silence Model Based on the Five Pillars of the Organization in Selected State Universities in Tehran. Public Organizations Management, 8(2), 97-112. doi: 10.30473/ipom.2019.48652.3804 (in Persian)
Ibrahim, A. M. (2020). Psychological empowerment and organizational commitment among employees in the lodging industry. Journal of Human Resources in Hospitality & Tourism, 19(3), 277-295.
Jafary, H., Yazdanpanah, A. & Masoomi, R. (2019). Identification of factors affecting organizational silence from the viewpoint of middle managers of Shiraz University of medical sciences: a qualitative study. Shiraz E-Medical Journal, 20(4), e80110.
 Jesevičiūtė Ufartienė, L., Brusokaitė, G. & Widelska, U. (2020). Engineering Management in Productionand Services Relationship between organisational silence and employee demographic characteristics: The case of Lithuanian teachers. Engineering Management in Production and Services, 12(3), 18-27.
Joo, B. K. & Nam, K. A. (2019). The effects of transformational leadership, learning goal orientation, and psychological empowerment on career satisfaction. New Horizons in Adult Education and Human Resource Development, 31(3), 47-64.‏
Joseph, S. & Shetty, N. (2022). An empirical study on the impact of employee voice and silence on destructive leadership and organizational culture. Asian Journal of Business Ethics, 11(Suppl 1), 85-109.
Ju, D., Ma, L., Ren, R. & Zhang, Y. (2019). Empowered to break the silence: applying self-determination theory to employee silence. Frontiers in psychology, 10, 485.
Karaca, H. (2013). An exploratory study on the impact of organizational silence in Hierarchical organizations: Turkish national police case. European Scientific Journal, 9(23), 38-50.
Karakaş, A. (2019). The relationship between perceived supervisor support and the aspects of organizational silence. African Journal of Hospitality Tourism and Leisure, 8(3), 1-19.
Khanifar, H. & Muslimi, N. (2017). Principles and basics of quantitative and qualitative research methods, Tehran: Negah Danesh. (in Persian)
Khosravi, A., Khalili, K. & Mohammadi, E. (2024). Designing a defensive silence failure model of creative employees in organizations. Management and Educational Perspective, 6(2), 68-93. doi: 10.22034/jmep.2023.421536.1254 (in Persian)
Knoll, M. Hall, R. J. & Weigelt, O. (2019). A longitudinal study of the relationships between four differentially motivated forms of employee silence and burnout. Journal of occupational health psychology, 24(5), 572-293.
Knoll, M., Götz, M., Adriasola, E., Al-Atwi, A. A., Arenas, A., Atitsogbe, K. A., ... & Zacher, H. (2021). International differences in employee silence motives: Scale validation, prevalence, and relationships with culture characteristics across 33 countries. Journal of Organizational Behavior, 42(5), 619-648.
Lotfi Dehkhargani, L. & Maharati, Y. (2022). Exploring the Model of Women Silence in Universities. Public Management Researches, 15(57), 85-112. doi: 10.22111/jmr.2022.40405.5643 (in Persian)
Mahdiuon, R., Ghahreman, M., Ferasatkhah, M. & Abolghassemi, M. (2011). Quality of Learning and Its Effective Factors within Academic E-Learning Centers: A Qualitative Study. Academic Librarianship and Information Research, 45(4), 77-100. (in Persian)
Mohajeran, B. & Divband, A. (2017). Analysis of the relationship between ethical leadership and organizational silence with employee creativation, Quarterly Journal of Ethics in Science and Technology, 12(2), 137-148. (in Persian)
Moradi Pardanjani, H. & Sadeghi, M. (2014). Phenomenology, Philosophical, interpretive and methodological approach to entrepreneurship studie. Bi-Quarterly Journal of Religious Methodology Stdies, 1(2), 62-72. (in Persian)
Morison, E.W. & Miliken, F.J. (2000). Organizational Silence: a barrier to change and development in a pluralistic word. Academy of Management Review, 25, 706-725.
Mousavi, K. & Asghari Sarem, A. (2023). Understanding Employee Marginalization a Narrative Inquiry into the Experiences of Employees in a Public Organization. Journal of PublicAdministration, 15(1), 149- 179. (in Persian)
Nik Akhlag, S., Hoveida, R. & Mohammad Davoudi, A. H. (2022). Identifying the Components of Coaching Leadership (Case Study: Iranian Electricity Industry). Journal of Public Administration, 14(1), 109-128. (in Persian)
Ölçer, F. & Coşkun, Ö. F. (2024). The mediating role of organizational silence in the relationship between organizational justice and organizational creativity. Society and Business Review, 19(1), 23-46.
Panahi, B. (2019). Meta analysis of the antecedents and consequences of the phenomenon of organizational silence in Iran, Quarterly Journal of Management Studies, 28(94), 85-107. (in Persian)
Panahi, G. & Kazemi, S. (2023). The Relationship between Organizational Silence of Employees and Management style and Professional Ethics of managers. Research on Educational Leadership and Management, 7(25), 77-100. doi: 10.22054/jrlat.2023.72889.1654 (in Persian)
Parke, M. R., Tangirala, S., Sanaria, A. & Ekkirala, S. (2022). How strategic silence enables employee voice to be valued and rewarded. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 173, 104187.
Parumasur, S. B. (2013). Participative management as a critical ingredient for TQM. Journal of Economics and Behavioral Studies, 5(11), 740-751.
Prouska, R. & Psychogios, A. (2018). Do not say a word! Conceptualizing employee silence in a long-term crisis context. The International Journal of Human Resource Management, 29(5), 885-914.
Quiñones, M. Van den Broeck, A. & De Witte, H. (2013). Do job resources affect work engagement via psychological empowerment? A mediation analysis. Revista de Psicología del Trabajo y de las Organizaciones, 29(3), 127-134.
Rahimi, G. H. & Mazaherirad, H. (2017). The effect of silent organizational transformational leadership with the mediating role of empoyees psychological empowerment. Journal of Nations Research, 2(22),157-175. (in Persian)
Ramdas, S. K. & Patrick, H.A. (2019). Positive Leadership Behavior and Flourishing: The Mediating Role of Trust in Information Technology Organizations. South Asion Journal Human Resources Management, 6(2), 258-277.
Salem, H., Keshtgar, A.A. & Muradbeighi, N. (2024). The Framework of whistle-blowing in Iran's Goverment Organizations with the approach of Grounded theory. Public Management Research, 17(63), 147-178. (in Persian)
Shabinia, M. (2016). The impact of leadership styles on organizational silence and organizational identity of teacher’s primary schools in Ahvaz, Master Thesis, Shahid chamran University of Ahvaz. (in Persian)
Shajari, M., Asghari Sarem, A. & Samadi, A. (2021). Conceptualization of Organizational Stroke (Antecedents, Instances and Consequences). Journal of Public Administration, 13(1), 77-102. doi: 10.22059/jipa.2021.313548.2847 (in Persian)
Song, B., Qian, J., Wang, B., Yang, M. & Zhai, A. (2017). Are you hiding from your boss? Leader's destructive personality and employee silence. Social Behavior and Personality: an international journal, 45(7), 1167-1174.
Yağar, F. & Dökme Yağar, S. (2023). The effects of organizational silence on work engagement. Intention to leave and job performance levels of nurses. Work, 75(2), 471-478.
Yang, J. & Mossholder, K. W. (2010). Examining the effects of trust in leaders: A bases- and-foci approach. The Leadership Quarterly, 21(1), 50-63.
Yao, J. H., Xiang, X. T. & Shen, L. (2022). The impact of teachers’ organizational silence on job performance: a serial mediation effect of psychological empowerment and organizational affective commitment. Asia Pacific Journal of Education, 1-19.‌
Zarei Matin, H., Taheri, F. & Sayar, A. (2011). Organizational silence: concepts, causes, consequences, Iranian journal Management Sciences, 6(21), 77. (in Persian)
Zohra, B. & Sabrina, K. (2022). Organizational silence (Basic concepts and its effects). International Journal of Economic Performance, 5(2), 34-47.
مدیریت دولتی
دوره 16، شماره 3
1403
صفحه 661-695

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار