الگوی مدیریت عملکرد سبز منابع انسانی در شرکت دولتی صنایع برقی و الکترونیک عراق

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجو دکتری، گروه مدیریت، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

2 دانشیار، گروه مدیریت، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

چکیده

هدف: این پژوهش به‌دنبال آن است که برای تحقق مدیریت منابع انسانی سبز در صنایع برق و الکترونیک عراق، الگویی از مدیریت عملکرد سبز را به‌عنوان یکی از زیرنظام‌های مهم مدیریت منابع انسانی سبز ارائه دهد و میزان استقرار آن را در این شرکت بررسی کند و راه‌کارهایی را برای تکمیل و استقرار کامل آن ارائه دهد. در بخش کیفی پژوهش، هدف استخراج الگوی مدیریت عملکرد سبز و در بخش کمّی نیز، هدف بررسی و آزمون الگوی استخراج شده است.
روش: پژوهش حاضر بر اساس هدف، در دسته پژوهش‌های کاربردی و از حیث ماهیت، در دسته‌بندی پژوهش‌های ترکیبی یا آمیخته از نوع اکتشافی متوالی قرار می‌گیرد. در واقع این پژوهش در دو بخش کیفی و کمّی انجام شده است. در بخش کیفی پژوهش، از روش تحلیل مضمون استفاده شده و در بخش کمّی، الگوی به‌دست‌آمده آزمون شده است. جامعۀ آماری بخش کیفی پژوهش، اساتید صاحب‌نظر دانشگاهی و مدیران مطلع در شرکت دولتی صنایع برقی و الکترونیک عراق و در بخش کمّی، مدیران و کارشناسان شرکت دولتی صنایع برقی و الکترونیک عراق بودند. مشارکت‌کنندگان بخش کیفی با استفاده از روش گلولۀ برفی انتخاب شدند و در بخش کمّی، از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای برای انتخاب مشارکت‌کنندگان استفاده شد. ابزار جمع‌آوری داده‌های کیفی، مصاحبۀ نیمه‌سازمان‌یافته با ۱۲ نفر و در بخش کمّی، توزیع پرسش‌نامۀ محقق ساخته به تعداد ۴۵۰ نسخه بود. ابزار تجزیه‌وتحلیل داده‌های مربوط به روش کیفی، نرم‌افزار اطلس بود. همچنین برای آزمون کمّی الگو از نرم‌افزارهای اس‌پی‌اس‌اس ۲۲ و آموس ۲۴ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده در بخش کیفی، در قالب یک الگوی کلی و چهار زیرالگو دسته‌بندی شد که عبارت‌اند از: تعیین اهداف عملکردی سبز (اهداف سازمانی سبز و اهداف اجتماعی سبز)، پایش و مربیگری عملکرد سبز (توسعۀ دانش سبز و توسعۀ عملکرد سبز)، ارزیابی عملکرد سبز (بازۀ زمانی ارزیابی عملکرد سبز، شاخص‌های ارزیابی عملکرد سبز و راهبرد عملکرد سبز) و بازبینی و مرور عملکرد سبز (ارائه بازخوردهای رفتارهای فردی سبز، مالی سبز و غیر مالی سبز). در بخش کمّی نیز با استفاده از پرسش‌نامۀ محقق ساخته، ابعاد مدیریت عملکرد سبز سنجش و بررسی شد. یافته‌ها نشان‌دهندۀ پایایی قابل قبول تمامی متغیرهای پنهان (بالای ۰/۸) پرسش‌نامه بود. برای تعیین روایی هم‌زمان پرسش‌نامه، از روایی هم‌گرا و روایی واگرا استفاده شد که نتایج آن تأیید اعتبار ملاکی پرسش‌نامه مدیریت عملکرد سبز منابع انسانی را نشان داد.
نتیجه‌گیری: در بخش کیفی، الگوی طراحی‌شده در این پژوهش نشان می‌دهد که در نظر گرفتن هر چهار بُعد مدیریت عملکرد سبز منابع انسانی با زیرمؤلفه‌های مربوطه، می‌تواند به ایجاد عملکرد و فرهنگ سبز در سازمان کمک کند. این پژوهش جزء اولین پژوهش‌هایی است که به بررسی و تدوین الگوی مدیریت عملکرد سبز، آن هم در یک کشور در حال توسعه (عراق) می‌پردازد. در بخش کمّی نیز نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که تمامی ابعاد و مؤلفه‌ها قابل قبول هستند و شاخص برازش کلی مدل (GOF) محاسبه‌شده با استفاده از نسخۀ ۲۴ نرم‌افزار آموس نیز نشان‌دهندۀ برازش خوب مدل و اعتبار مؤلفه‌ها و اجزای فرعی آن‌هاست.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Model of Green Performance Management of Human Resources in the Public Company of Electrical and Electronic Industries of Iraq

نویسندگان [English]

  • Ammar Al. Shameel 1
  • Ali Safari 2
  • Ali Nasr Isfahani 2
1 Ph.D. Candidate, Department of Management, University of Isfahan, Isfahan, Iran.
2 Associate Prof., Department of Management, University of Isfahan, Isfahan, Iran.
چکیده [English]

Objective
This research aimed to develop a model for green performance management as a vital subsystem of green human resource management (GHRM) to facilitate its implementation within the Iraqi electrical and electronic industries. The study evaluates the existing level of green performance management in these industries and proposes actionable solutions for its completion and widespread adoption. In the qualitative phase, the goal was to design the green performance management model, while in the quantitative phase, the focus was on validating and testing the proposed model.
Methods
The research falls under the category of applied studies and adopts a sequential exploratory mixed-methods approach, comprising qualitative and quantitative phases. In the qualitative phase, thematic analysis was employed to extract the green performance management model. The quantitative phase focused on testing the proposed model. The qualitative phase involved academic experts and managers from the State Corporation of Iraqi Electrical and Electronic Industries, using the snowball sampling technique to recruit 12 participants for semi-structured interviews. For the quantitative phase, stratified random sampling was applied to select managers and experts from the same organization. A researcher-developed questionnaire with 450 items was the primary data collection tool in the quantitative phase. Data from the qualitative phase were analyzed using Atlas.ti software, while SPSS 22 and Amos 24 were employed for quantitative data analysis and model validation.
Results
The qualitative phase resulted in a comprehensive model encompassing four primary dimensions: (1) Setting Green Performance Goals, which includes green organizational goals and green social goals; (2) Monitoring and Coaching Green Performance, involving the development of green knowledge and performance; (3) Evaluating Green Performance, which includes the evaluation period, performance indicators, and strategic performance management; and (4) Reviewing Green Performance, which focuses on feedback mechanisms targeting individual green behaviors, financial outcomes, and non-financial impacts. In the quantitative phase, the dimensions were measured using the developed questionnaire, demonstrating high reliability (Cronbach’s alpha > 0.8). Convergent and divergent validity analyses confirmed the questionnaire’s criterion validity. Statistical testing verified the model's structure, showing strong internal consistency and alignment with theoretical underpinnings.
Conclusion
The findings underscore the importance of integrating all four dimensions of green performance management to establish a culture of environmental sustainability within organizations. The model provides a structured framework for organizations to pursue green goals effectively. This study marks a pioneering effort in developing a green performance management model tailored to the context of a developing country like Iraq. Quantitative analysis using confirmatory factor analysis demonstrated that all dimensions and sub-components of the model are statistically significant and well-supported. The goodness-of-fit index (GOF), calculated using Amos 24 software, further validated the robustness and applicability of the model. This research contributes a novel, context-specific green performance management framework to the field, offering actionable insights for practitioners and policymakers in developing countries aiming to integrate sustainability into their human resource practices.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Performance management
  • Green performance management
  • Electrical and electronic industries
  • Iraq

مراجع

آذر، عادل؛ محمودیان، امید و هاشمى، مهدى (1395). ارائه روشی به‌منظور ارزیابی عملکرد زنجیره تأمین سبز پتروشیمی‌های عسلویه با استفاده از ترکیب روش فازی و الگو‌سازی غیرخطی. فصلنامه مطالعات اقتصاد انرژى، 11 (84)، 39-79.
انصاری، منوچهر؛ اشرفی، شیدا؛ جبلی، هدی (۱۳۹8). بررسی تأثیر سرمایه انسانی بر نوآوری سبز. مدیریت صنعتی، 8(2)، 141- 162.  
پورعزت، على اصغر؛ ایمانى، حسین؛ قلى پور، آرین و آذر، عادل (1401). شناسایی مؤلفه های سیستم مدیریت عملکرد در راستاى ارتقای سلامت نظام ادارى. فصلنامه پژوهش های مدیریت فردا، 67، (20)، 19-30.
جانعلی‌زاده قزوینى، مهدی؛ کفاش‌پور، آذر؛ رحیم‌پور، امیر و سامانیان، مصیب (1400). رتبه‌بندی مؤلفه‏های مدیریت منابع انسانی سبز مؤثر بر عملکرد محیطی شهرداری مشهد ـ رویکرد تحلیل سلسله‌مراتبی، فصلنامه خط‌مشی‌گذاری عمومی در مدیریت، 12 (41)، 163- 177.
جوانى، ملیحه؛ علامه، سید محسن و صفرى، علی (1402). آسیب شناسی سیستم مدیریت عملکرد کارکنان شهرداری اصفهان بر اساس آموزه‌های نهج‌البلاغه. فصلنامه مشاوره شغلی و سازمانى، 15 (45)، 29-52.
حسن‌پور، ندا (1400). طراحی الگوی مدیریت عملکرد کارکنان در شهرداری اصفهان، دانشگاه اصفهان، دانشکده علوم ادارى و اقتصاد.
رجبی‌پور میبدى، علیرضا؛ آندرواژ، لیلا؛ کایدیان، آذین؛ مختارى، پیام مهدى و بردستانى، محسن (1399). رابطه اقدامات مدیریت منابع انسانی سبز بر عملکرد محیطی هلال احمر با نقش میانجیگری عوامل توانمندساز فرهنگ سبز. فصلنامه راهبردهاى مدیریت در نظام سلامت، 5 (3)، 185- 196.  
رستگار، عباسعلى؛ سبک‌رو، مهدى؛ ملکى مین باش رزگاه، مرتضى و باقرى قره بلاغ، هوشمند (1399). تأثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر عملکرد زیست‌محیطی کارکنان هتل. دوفصلنامه مطالعات اجتماعی گردشگری، 7 (14)، 127- 148.
رفیع‌زاده، علاءالدین؛ میرسپاسى، ناصر و آذر، عادل (1395). ارائه مدل مدیریت عملکرد در سطح دولت، نشریة مدیریت سازمان‌هاى دولتى، 4 (4)، 81-87.
سلامت، شادی؛ میرسپاسی، ناصر و رشادت‌جو، حمیده (1398). طراحی نظام مدیریت عملکرد منابع انسانی در راستای بهبود بهره‌وری اقتصادی (مورد مطالعه: بانک آینده). فصلنامه علمی اقتصاد و مدیریت شهری، 7(3)، 125-141.
سیدجوادین، سیدرضا؛ روشندل اربطانى، طاهر و نوبرى، علیرضا (1395). مدیریت منابع انسانی سبز یک رویکرد سرمایه‌گذاری و توسعۀ پایدار، فصلنامـه علمی پژوهشی دانش سرمایه‌گـذاری، 5 (20)، 297-327.
صالحى برمی، مونا؛ رضایى، على اکبر و نوری کرمانى، على (1397). ارزیابی عملکرد زیست محیطی شهرداری تهران بر اساس شاخص شهر سبز. فصلنامه مطالعات مدیریت شهرى، 10 (33)، 1-15.
فرخی، مجتبی؛ نصراصفهانی و صفری، علی (1396). طراحى الگوى مدیریت منابع انسانی سبز در صنعت فولاد مبارکه اصفهان، پژوهش‏های مدیریت منابع انسانی دانشگاه جامع امام حسین(ع)، 9(4)، 153- 179.
قلی‌پور، آرین (1393). مدیریت منابع انسانی (مفاهیم، تئوری‏ها و کاربردها)، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‏ها (سمت).
محمدى، حمید رضا؛ پورکیانى، مسعود؛ سلاجقه، سنجر؛ صیادى، سعید و ملایى، حمیدرضا (1399). طراحی الگوی مدیریت منابع انسانی سبز بارویکرد توسعۀ پایدار سازمانى ـ مطالعه موردی دستگاه‏های اجرایی شهرستان شیراز، ماهنامه علمی ـ پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 11 (43)، 281- 314.
مطیعى، محسن؛ خانى، امیرمحمد و بیرامى، ثریا (1400). تأثیر زنجیره تأمین سبز و مدیریت منابع انسانی سبز بر عملکرد زیست‌محیطی: نقش واسطه‌ای نوآوری سبز، نشریه علمى اندیشه آماد، 20 (77)، 165- 196.
 
 
 
References
Alkaher, I. & Carmi, N. (2019). Is population growth an environmental problem? Teachers’ perceptions and attitudes towards including it in their teaching. Sustainability, 11(7), 1994.
Andre, A., de Waal, H. C. (2019). Lessons Learned From Performance Management Systems Implementations, International Journal of Productivity and Performance Management, 58(4), 367-390.
Ansaris, M., Ashrafi, S. & Jebellie, H. (2016). The Impact of Human Capital on Green Innovation. Industrial Management Journal, 8(2), 141-162. doi: 10.22059/imj.2016.60653 (in Persian)
Anwar, G. & Abdullah, N. N. (2021). The impact of Human resource management practice on Organizational performance. International journal of Engineering, Business and Management (IJEBM), 5.
Anwar, N., Mahmood, N. H. N., Yusliza, M. Y., Ramayah, T., Faezah, J. N. & Khalid, W. (2020). Green Human Resource Management for organisational citizenship behaviour towards the environment and environmental performance on a university campus. Journal of cleaner production, 256, 120401.
Azar, A. & Hashemi, M. (2016). Providing A Method To Assess the Assaluyeh Petrochemical Plants Green Supply Chain Performance By Using a Combination of Fuzzy Method and Nonlinear Modeling. QEER, 12 (48), 173-194 URL: http://iiesj.ir/article-1-498-fa.html (in Persian)
Dilchert, S. & Ones, D. S. (2012). Environmental sustainability in and of organizations. Industrial and organizational psychology, 5(4), 503-511.
Farokhi, M., Nasrisfahani, A. & Safari, A. (2018). Proposing a Green Human Resource Management Framework for Steel Industry. Journal of Research in Human Resources Management, 9(4), 153-179. (in Persian)
Gholipour, A. (2014). Human Resource Management (Concepts, Theories and Applications), Tehran: SAMAT. (in Persian)
Guerci, M., Longoni, A., Luzzini, D. (2016). Translating stakeholder pressures into environmental performance – the mediating role of green HRM practices. Human Resource Management Journal, 27 (2), 262–289.
Guo, Y., Kang, H., Shao, B. & Halvorsen, B. (2020). Organizational politics as a blindfold: Employee work engagement is negatively related to supervisor-rated work outcomes when organizational politics is high. Personnel Review, 48(3), 784-798.
Hassanpour, N. (2022). Designing an Employee Performance Management Model in Isfahan Municipality, University of Isfahan, Faculty of Administrative Sciences and Economics. (in Persian)
Hongian, D, K, Jabbour, C. J. & Chong, T. (2019). The effects of green human resource management and managerial environmental concern on green innovation. Journal of Human Resource Management, 5 (4), 127-139.
Ismail, E. A. (2022), The role of green management of human resources in achieving green economy policies for sustainable development, a field study on stakeholders concerned with sustainable development in Egypt. Scientific Journal of Economics and Trade, Giza Higher Institute for Administrative Sciences, 17 (5), 533-574.
Ivancevich, J. M. & Konopaske, R. (2013). Human resource management. McGraw-Hill.
Jabbour, C. J. C., Teixeira, A. A., Stefanelli, N. O. & Mardani, A. (2022). Green human resources in Latin American organizations: A review of the state of the art and future directions. Green Human Resource Management Research: Issues, Trends, and Challenges, 117-139.
Jacobs, G., Belschak, F. D. & Den Hartog, D. N. (2017). (Un) ethical behavior and performance appraisal: the role of affect, support, and organizational justice. Journal of business ethics, 121(1), 63-76.
James, O. & Alice, M. (2014). Does performance information about public services affect citizens’ perceptions, satisfaction, and voice behavior, field experiments with absolute and relative performance information? Public Administration, Journal management, 92(2), 493–511.
Janalizadeh Gazvini, M., Kaffashpoor, A., Rahimpour, A & Samanian, M. (2021). Ranking of green human resource management components affecting the environmental performance of Mashhad Municipality (Hierarchical analysis approach). Iranian Journal of Public Policy in Management, 12(41), 163-177. (in Persian)
Jardioui, M., Garengo, P. & El Alami, S. (2020). How organizational culture influences performance measurement systems in SMEs. International Journal of Productivity and Performance Management, 69(2), 217-235.
Javani, M; Allameh, S. M. & Safari, A. (2023). Pathology of the Performance Management System of Isfahan Municipality Employees Based on the Teachings of Nahjul-Balagha. Quarterly Journal of Career and Organizational Counseling, 15 (45), 29-52. (in Persian)
Jing, H, Paillé, P. & Jia, J. (2019). Exploratory Cases on the Interaction between Green Human Resource Management and Advanced Green Manufacturing in the Light of Ability-Motivation-Opportunity Theory. Journal of Production Management, 4, (7), 311-327.
Khan, M.A.S., Jianguo, D., Ali, M., Saleem, S., Usman, M. (2019). Interrelations between ethical leadership, green psychological climate, and organizational environmental citizenship behavior: a moderated mediation model. American psychological association Journal, 10, 1977.
Lamm, E., Tosti-Kharas, J., King, C.E. (2015). Empowering employee sustainability: perceived organizational support toward the environment. Journal of Business Ethics, 128 (1), 207–220.
Li, X., Sanders, K., Frenkel, S., (2019). How leader–member exchange, work engagement and HRM consistency explain Chinese luxury hotel employees’ job performance. International Journal of Hospitality Management, 31 (4), 1059.
Lincoln, Y. S. & Guba, E. G., (1982). Epistemological and methodological bases of naturalistic inquiry. ECTJ, 30(4), 233-252.
Lloyd, C., Harris, M. & Andrew, C. (2019). The greening of organizational culture, Management views on the depth, degree and diffusion of change. Journal of Organizational Change Management, 15(3), 214 – 234.
Macalik, J. & Sulich, A. (2019). External employer branding of sustainable organizations. In: Skvarciany, V. (Ed.), International Scientific Conference Contemporary Issues in Business, Management and Economics Engineering’2019. Vilnius Gediminas Technical University, pp. 239–250.
Martins, J. M., Aftab, H., Mata, M. N., Majeed, M. U., Aslam, S., Correia, A. B. & Mata, P. N. (2021). Assessing the impact of green hiring on sustainable performance: mediating role of green performance management and compensation. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18(11), 5654.
Motiei, M., Khani, A. M. & Birami, S. (2021). The effect of green supply chain and green human resource management on environmental performance: The mediating role of green innovation. Andisheh Amad, 20(77), 165-196. SID. https://sid.ir/paper/413118/en
(in Persian)
Moynihan, D. P., Alexander, K. (2016). Performance management routines that work, an early assessment of the GPRA modernization act. Public Administration Review, 76 (2), 314–323.
Muflaih, H. A. (2020). The role of electronic human resource management on green human resource management practices. Quarterly Journal of Management and Economics, 6(9), 124-143.
Paillé, P., Valéau, P. & Renwick, D. W. (2020). Leveraging green human resource practices to achieve environmental sustainability. Journal of Cleaner Production, 260, 121137.
Pedersen, J.T.S., Manhice, H., (2020). The hidden dynamics of household waste separation: An anthropological analysis of user commitment, barriers, and the gaps between a waste system and its users. Journal of Cleaner Production, 242.
Piwowar-Sulej, K. (2021). Human resources development as an element of sustainable HRM–with the focus on production engineers. Journal of cleaner production, 278, 124008.
Pourezat, A. A, Imani, H., Gholipour, A. & Azar, A. (2022). Identifying the components of the performance management system to improve the health of the administrative system, Quarterly Journal of Tomorrow's Management Research, 67, (20), 19-30. (in Persian)
Pourkiani, M., Salajagheh, S., Sayadi, S. & Malayi, H. (2020). The Design of a Model for the Green Human Resource Management. Journal of New Approaches in Educational Administration, 11(43), 281-314. (in Persian)
Rafizadeh, A., Mirspasi, N. & Azar, A. (2016). Presenting a performance management model at the government level. Journal of Government Organization Management, 4, (4), 81-87. (in Persian)
Rajabipoor Meybodi, A., Andervazh, L., Kayedian, A., Mokhtari Payam, M. & Bardestani, M. (2020). The Effect of Green Human Resource Management on Environmental Performance of Red Crescent with Mediating Role of Green Culture Empowering Factors. Management Strategies in Health System, 5 (3), 185-196. Doi: 10.18502/mshsj.v5i3.4903 (in Persian)
Rastegar, A. A., Sabokro, M. & Maleki Minbash Razgah, M. & Bagheri Garbollagh, H. (2022). The impact of green human resource management on environmental performance of hotel employees. Social studies in tourism, 7(14), 127- 148. (in Persian)
Redman, T., Renwick, D. W. & Maguire, S. (2021). Green Human Resource Management: A Review and Research Agenda. International Journal of Management Reviews, 15(1), 1-14.
Renwick, D. W., Redman, T. & Maguire, S. (2013). Green human resource management: A review and research agenda. International journal of management reviews, 15(1), 1-14.
Roscoe, S., Subramanian, N., Jabbour, C. J. & Chong, T. (2019). Green human resource management and the enablers of green organisational culture: Enhancing a firm's environmental performance for sustainable development. Journal Business Strategy and the Environment, 12(3), 34-49.
Salamat, Sh., Mirsepassi, N. & Reshadatjo, Hamideh. (2019). Designing Human Resources Performance Management System to Improve Economic Productivity (Case: Ayandeh Bank). Journal of Urban Economics and Management, 7(3), 125-141. (in Persian)
Salehi Barmi, M., Rezaei, A. A. & Nouri Kermani, A. (2018). Evaluation of Tehran Municipality's Environmental Performance Based on the Green City Index, Quarterly Journal of Urban Management Studies, 10, (33), 1-15. (in Persian)
Seyedjavadin, S. R., Roshandel Arbatani, T. & Nobari, A. (2017). Green human resource management a investment approach and sustainable development. Journal of Investment Knowledge, 5(20), 297-327. (in Persian)
Sinclair-Desgagné, B. (2021). Green Human Resource Management–A personnel economics perspective. Resource and Energy Economics, 66, 101261.
Tumpa, T. J., Ali, S. M., Rahman, M. H., Paul, S. K., Chowdhury, P. & Khan, S. A. R. (2019). Barriers to green supply chain management: An emerging economy context. Journal of Cleaner Production, 236, Article No.117617.pp189.
Turaco, L. (2020). Human Resource Performance Management Practices in High-Performance Organizations. International Conference on Human Resource Management, 386-392.
Tweedie, D., Wild, D., Rhodes, C. & Martinov- Bennie, N. (2019). How does performance management affect workers? Beyond human resource management and its critique. International Journal of Management Reviews, 21(1), 76-96.
Wagner, M. & Schaltegger, S. (2014). The effect of corporate environmental strategy choice and environmental performance on competitiveness and economic performance: an empirical analysis of EU manufacturing. European Management Journal, 22 (5), 557–572.
Yong, J., Sia, C. L., Liu, L. & Chen, H. (2019). Sellers versus buyers: differences in user information sharing on social commerce sites. Information Technology & People, 29(2), 444-470.
Zakhour, P. (2022). Green Human Resource Management and Organizational Performance (Doctoral dissertation, Lebanese American University).
Zibaras, W, D., Rhodes, C. & Martinov-Bennie, N.  (2012). The Impact of Performance Management System on Employee Performance. Research Thesis. International Journal of Management (IJM), 7(4), 251 – 287.
مدیریت دولتی
دوره 17، شماره 1
1404
صفحه 157-186

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار