بزرگترین اشتباه انسان در طول تاریخ، ناتوانی در تشخیص رهبری[1] با چهبری[2] است. رهبری ذاتاً، قعطعاً و ضرورتاً یک امر اخلاقی است و بر خلاف آن، چهبری قطعاً و حتماً غیراخلاقی است. رهبری موجب ایجاد نتایج مطلوب همزمان برای رهبران و رهروان (پیروان) می‌شود و حتی از این فراتر میرود و موجب افزایش انگیزه و روحیۀ هر دو می‌شود؛ ولی چهبری در بلندمدت موجب آسیب به چهبران و چهروان ( پیروان) می‌شود. مؤلفه مشترک در هر دوی اینها، اعمال قدرت از سوی پیشروان (رهبران و چهبران) بر پیروان ( رهروان و چهروان) است. تعریف واقعیت بزرگترین و مهمترین قدرت جهان اجتماعی است. کسانی که واقعیت را تعریف می‌کنند، بهصورت کاملاً نامحسوس، بر بقیه افراد اعمال قدرت می‌کنند. خصلت تعریف واقعیت، خصلت رهبران و چهبران است. تعریف واقعیتهای جدید در قرنهای آینده، بهطور مسلم رخ خواهد داد. از این رو، از رهبران بزرگ جهان انتظار میرود تعریف از واقعیتها را تغییر دهند و تعاریف جدیدی ایجاد کنند تا باور عمومی به واقعیتهای جدید ایجاد شود و الگویهای رسوبگذاریشدۀ چهبران تغییر یابد.
Leadership development and Bad Leadership Reduction
نویسنده [English]
Aryan Gholipour
Professor, Department of Leadership and human capital, Faculty of governmental management And Organizational science, University of Tehran, Tehran, Iran
)