هدف: مسائل عمومی، پدیدهای وسیع و گسترده هستند و ضعف در شناسایی آنها موجب ناکارآمدی سیاستهای دولتی میشود. بهرهگیری از الگویی جامع و اقتضایی برای شناسایی مسائل عمومی، این امکان را برای کشور فراهم میکند تا به تعیین و اجرای کامل اولویتها و راهبردها بپردازد. این پژوهش الگوی اقتضایی شناسایی مسائل عمومی در ایران را ارائه میدهد. روش: در این پژوهش از تحلیل مضمون اسـتفاده شـده و بـرای پاسـخ بـه پرسـشهـای پـژوهش، 16 مصـاحبه عمیـق بـا صاحبنظران انجام گرفته است. برای تحلیل دادهها، طی سه مرحله شبکه مضامین پایه، سازماندهنده و فراگیر به کدگذاری انجام گرفت و پس از آن، الگوی طراحیشده با روش دلفی آزمایش شد. یافتهها: تحلیل دادهها در نهایت به احصای 66 مضمون پایه، 24 مضمون سازماندهنده، 6 مضمون فراگیر و شکلگیری الگوی نظری انجامید و با دو دور روش دلفی تأیید شد. نتیجهگیری: نتایج نشان میدهد که بازیگران دولتی شامل دولت (قوه مجریه)، مجلس شورای اسلامی (قوه مقننه) و افراد و نهادهای قانون اساسی، بازیگران غیردولتی شامل گروههای ذینفع و گروههای ذینفوذ و همچنین حساسیت موضوع، قلمرو موضوع، مقطع زمانی وقوع رویداد و هزینه ایجادشده از طریق رویداد بر فرایند شناسایی مسائل عمومی در ایران تأثیرگذار هستند.