%0 Journal Article %T نقش خودرهبری و خودمدیریتی بر سرمایه‌های انسانی سازمان‌های خدماتی دولتی (مطالعۀ موردی: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی) %J مدیریت دولتی %I دانشکده مدیریت دانشگاه تهران %Z 2008-5877 %A ابیلی, خدایار %A خباره, کبری %A مزاری, ابراهیم %A گرایلی, بیژن %D 2016 %\ 03/20/2016 %V 8 %N 1 %P 93-112 %! نقش خودرهبری و خودمدیریتی بر سرمایه‌های انسانی سازمان‌های خدماتی دولتی (مطالعۀ موردی: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی) %K خودرهبری %K خودمدیریتی %K سازمان‌های خدماتی دولتی %K سرمایه‌های انسانی %R 10.22059/jipa.2016.57507 %X پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش خودرهبری و خودمدیریتی بر سرمایه‌های انسانی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی انجام شده ‌است. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و روش تحلیل از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری است. حجم نمونه با استفاده از فرمول نمونه‌گیری کوکران و روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، 306 نفر انتخاب شد. برای جمع‌آوری داده‌ها، از پرسشنامة‌ خودرهبری و خودمدیریتی ابیلی و مزاری (1393) با پایایی 94/0 و پرسشنامة سرمایه‌های انسانی نادری (1390) با پایایی 95/0 استفاده شد. نتایج نشان داد خودرهبری، خودمدیریتی و سرمایه‌های انسانی کارکنان، بالاتر از حد متوسط­اند و خودرهبری (49/0r=) و خودمدیریتی (48/0r=) با سرمایه‌های انسانی کارکنان رابطۀ مثبت و معنادار (p<0/01) دارند. براساس نتایج رگرسیون گام­به­گام، از میان مؤلفه‌های خودمدیریتی، خودهدفگذاری، خودمشاهده‌گری و خودارزیابی، 38 درصد و از بین مؤلفه‌های خودرهبری، تمرکز بر پاداش طبیعی و راهبردهای رفتارمحور 39 درصد از سرمایه‌های انسانی را پیش‌بینی می‌‌کنند. مدل‌یابی معادلات ساختاری نیز نشان داد خودمدیریتی با ضریب مسیر 75/0 و خودرهبری با ضریب مسیر 68/0، بر سرمایه‌های انسانی تأثیر‌گذارند. %U https://jipa.ut.ac.ir/article_57507_bfba9f3891f5938d1a057b9d87f90cd8.pdf